Als je kleinkind in het ziekenhuis ligt
WIL JE DICHT BIJ JE KIND EN HAAR GEZIN ZIJN
Als Renske en Harm hun tweede kindje verwachten, krijgen ze bij de 20-wekenecho geen goed nieuws: hun baby’tje Roef blijkt een hartafwijking te hebben en moet meteen na de geboorte geopereerd worden in het UMC Groningen. Renske en Harm verblijven in deze periode in Ronald McDonald Huis Groningen. Renskes ouders, Yvonne en Harry, en Harms ouders, Hanny en Herman, bezoeken hen er regelmatig.
“We hadden weleens van de Ronald McDonald Huizen gehoord, maar het stond niet echt op ons netvlies”, vertelt opa Harry namens de grootouders. “Totdat het door de situatie van Roef ineens in ons leven kwam. Voorafgaand aan ons eerste ritje naar Groningen zochten we op de navigatie het adres op en de afstand tot het UMCG. Vanaf ons huis was het één uur en veertig minuten rijden, en al snel werd deze reis onderdeel van ons leven. We telden de kilometers af tot we Groningen in zicht kregen.”
Kinderen steunen
Roefs grootouders ervaren Ronald McDonald Huis Groningen als een mooie en warme accommodatie. Harry: “Vanaf het eerste moment dat we er naar binnen liepen, heerste er een ontspannen sfeer. Als opa’s en oma’s werd ons geen strobreed in de weg gelegd, we voelden ons er direct thuis. Zo konden we onze kinderen steunen en van dienst zijn, door bijvoorbeeld op Roefs 3-jarige zus Plien te passen. Zelfs onze kookkunsten hebben we in het Huis vertoond, onder het toeziend oog van de vrijwilligers.” Spanning na de hartoperatie De dagen rondom Roefs hartoperatie zijn zeer intens voor de opa’s en oma’s. Harry: “De operatie verliep goed, maar in de periode erna was er telkens veel spanning bij Renske en Harm. En natuurlijk ook bij ons.” Vragen als ‘Hoe gaat het nu verder?’, ‘Is hij stabiel?’ en ‘Ligt hij nog aan de beademing?’ beheersen hun gesprekken.
“Gaandeweg ging het gelukkig steeds beter met Roef. Het is dan fijn dat je in een veilige, warme omgeving kunt vertoeven, waar je alleen of met z’n allen ook even een rustig plekje kunt vinden. Een bemoedigend woordje, blik of knikje van een van de vrijwilligers gaf steeds een zeer goed gevoel. Speelmogelijkheden voor Plien en andere broertjes en zusjes die in het Huis verbleven, waren volop aanwezig. En een kinderbedje voor Plien erbij op de kamer was zo geregeld.”
'Een grote buiging is op haar plaats voor iedereen in het Huis'
Verder aansterken
Een thuissituatie creëren is onmogelijk, weten de grootouders. “Maar we hebben kunnen zien dat het Ronald McDonald Huis daar wel dichtbij in de buurt komt”, aldus Harry. “Omdat je er als gezin een eigen kamer hebt. En je gewoon je gang kunt gaan met je dagelijkse bezigheden als koken, eten, slapen en spelen. In zo’n spannende tijd is het Huis een geweldige ondersteuning.”
De familie is nu in een fase beland waarin het beter gaat met Roef. Harry: “Hij is stabiel en er wordt gewerkt aan een overplaatsing naar een dichterbij gelegen ziekenhuis, waar hij nog iets verder kan aansterken voordat hij naar huis gaat. Onze dank gaat uit naar iedereen in het Huis, die het ons en onze kinderen zo geweldig naar de zin heeft gemaakt. Een grote buiging is op haar plaats.”
