Vinns hartslag is laag en hapert

Ruim een uur later komt Vinn ter wereld via een keizersnee: slechts 27 weken en 1 dag oud, 600 gram en 29 centimeter. Hij wordt meteen naar de afdeling Neonatologie gebracht, waar hij in een couveuse wordt gestabiliseerd. Bernard: “De navelstreng is nooit goed doorbloed geweest, waardoor Vinn eigenlijk altijd te weinig heeft binnengekregen tijdens de zwangerschap en daardoor ook erg klein was.”

Leven in een vast ritme

Heftige dagen volgen, waarin Linda en Bernard geleefd worden in een ritme van douchen, slapen, buidelen, kolven en medicatie. Vinn doet het ondanks zijn vroege start goed. Wel krijgt hij zuurstof toegediend en ondergaat hij een bloedtransfusie. 

Een paar dagen voor kerst checken Linda en Bernard in bij Ronald McDonald Huis Groningen. Bernard: “Gelukkig was er een plekje voor ons. We zouden niet weten hoe we het anders gedaan hadden.” Linda: “Ik hoorde steeds van iedereen: ‘Je moet je rust pakken.’ Maar in het ziekenhuis is dat lastig, met alle bedrijvigheid. In het Huis kon ik gewoon een uurtje slapen als ik dat nodig had. De rollercoaster rondom Vinn was er nog wel, maar op iets meer afstand.”

Bernard: “Het was fijn om je verhaal kwijt te kunnen aan lotgenoten; tegelijkertijd was dat soms ook confronterend. Met een ander stel hielden we elke woensdag pizza-avond. De vrijwilligers stonden altijd voor je klaar en maakten een praatje als ze zagen dat het niet goed met je ging. Het Huis is echt zo’n fijne plek. Dicht bij je zieke kind, maar toch weg bij de witte jassen.”

'In het Huis kon ik gewoon een uurtje slapen als ik dat nodig had’

Beetje samen met kerst

Op kerstavond wordt er een kerstdiner georganiseerd voor alle gasten. Ook Linda en Bernard schuiven aan. Bernard: “Een supermooi gebaar, dat dat voor je gedaan wordt.” Linda: “Ook eerste kerstdag was onvergetelijk. We aten sushi op onze eigen kamer in het Huis. Vinn zagen we via de webcam. Zo waren we toch een beetje samen tijdens onze eerste kerst.”

Bernard: “Tijdens de jaarwisseling waren we in het UMCG, waar we bij Vinns couveuse een glas bubbels kregen. Een bizar plaatje, temeer omdat we ook nog een mondkapje droegen in verband met corona. We hebben wel even naar buiten gekeken naar het vuurwerk, maar we waren natuurlijk met totaal andere dingen bezig.”

Geen mooier verjaardagscadeau

Als het nieuwe jaar aanbreekt, gaat het gestaag beter met Vinn. Linda: “Hij groeide ineens als kool. Na een heleboel onderzoeken bleek hij op mijn verjaardag, 25 januari, goed genoeg om te verhuizen naar een mediumcareafdeling in een dichterbij gelegen ziekenhuis. Een mooier cadeau had ik niet kunnen wensen. En nu, bijna een jaar later, gaat het hartstikke goed met hem.”