Na 240 dagen Kindervallei weer thuis
Een groot hersenabces zorgt bij de vierjarige Sia voor linkszijdige verlamming en aanzienlijk minder zicht. De artsen willen zich al op kwaliteit van leven richten, maar haar ouders gaan voor herstel. Terwijl hun dochter revalideert bij Adelante, verblijven Dennis en Mariëlle ruim 240 dagen in de naastgelegen Kindervallei, aangepast vakantiehuis van het Ronald McDonald Kinderfonds. Als dank zamelen ze geld in voor dit bijzondere vakantie- én logeerhuis voor ouders met een zorgintensief kind.
“Sia was net terug op de basisschool na een keelamandeloperatie”, vertelt Dennis. “Ze knapte snel op, ik zie haar nog vrolijk rondrennen. Tot we haar met hoge koorts en hoofdpijn uit bed haalden. Uiteindelijk belandden we bij de spoedpost. Haar bloedwaarden waren normaal, een hersenvliesontsteking werd uitgesloten. De volgende dag kreeg ze hevige pijn, uitvalsverschijnselen en epileptische aanvallen. Ze herkende ons niet meer. In de ambulance bleef Mariëlle bij haar. Ik bracht ons toen tweejarig zoontje Juno weg en haastte me naar het ziekenhuis in Roermond. Daar zag ik de paniek bij de artsen. Ik werd onwel en moest zelf op een bed bijkomen.”
Opgezwollen hersenen
De MRI-scan liet een groot hersenabces zien dat met spoed behandeld moest worden. Sia overleefde het maar net en werd opgenomen op de IC van het MosaKids Kinderziekenhuis. Dennis en Mariëlle verbleven vijftig dagen in Ronald McDonald Huis Maastricht. Dennis: “Door de keelamandeloperatie was een bacterie Sia’s hersenen binnengedrongen, 75 procent ervan was opgezwollen. De artsen maakten zich ernstig zorgen. Ze wilden praten over kwaliteit van leven, maar wij zagen dat ze er nog was. Ze had tijdelijk geheugenverlies en was vooral bang. We drongen aan op angstmedicatie en minder morfine. Dat maakte alle verschil.” Mariëlle: “Jij kent je kind het beste. Medisch personeel ziet een momentopname. De artsen hebben geluisterd, maar je moet mondig zijn.”
Tweede thuis
Sia revalideerde negen maanden bij Adelante in Valkenburg, terwijl haar ouders in het Ronald McDonald Huis van de Kindervallei verbleven. Dennis: “Even weg van de witte jassen en klinische geur, en toch snel bij Sia.” Mariëlle: “Het Huis heeft een eigen gebouw, maar op de locatie kom je ook vakantiegasten tegen. Dat was even wennen, maar toch voelde het als een tweede thuis. De vrijwilligers en het managementteam zijn onmisbaar. Met een donatieactie voor Huis Maastricht en vakantiehuis de Kindervallei konden we toch iets terugdoen.”
"Sia's wilskracht laat zien hoe sterk kinderen kunnen zijn."
Eén kans
Het gezin leefde ruim zeven maanden gescheiden, zodat één ouder bij Juno kon zijn. Mariëlle: “We bieden hem structuur en vertrouwde opvang, maar het is ook zwaar voor hem.”
Dennis: “Voor Sia krijgen we echter één kans om het goed te doen. Door de restschade heeft ze vijftig procent minder zicht en de linkszijdige verlamming beperkt het gebruik van haar been, arm en hand. Daarnaast heeft ze veel complicaties en de nodige operaties gehad. Ze wordt nooit meer de oude, maar werkt hard aan herstel. Door nieuwe verbindingen in gezond hersenweefsel aan te leggen, probeert ze allerlei functies terug te krijgen.”
Na de zomervakantie kwam Sia weer thuis, van waaruit ze revalideert. Mariëlle: “Voor een aangepast huis moesten we ook richting instanties mondig zijn. Alles draait om Sia, onze uitputtingsslag is tijdelijk. Ze is nog steeds een pittig, pienter meisje en verbaal sterk. Dat gaat haar ver brengen.” Dennis: “We zijn trots op onze kanjer en wat we al bereikt hebben. Ook dankzij de medische teams, onze omgeving en de Kindervallei. Sia’s wilskracht laat zien hoe sterk kinderen kunnen zijn.”
Binnenkijken bij de Kindervallei
