Het regenbooghuis werd een tweede thuis
Benjamin (6) en zijn ouders, broertje Jonathan (5) en zus Charlotte (8) waren op zomervakantie in de bergen. Zo noemt het Zeeuwse gezin de heuvels die de Kindervallei in Valkenburg omringen. In het aangepaste vakantiehuis van het Ronald McDonald Kinderfonds voelde het als een stukje buitenland, maar met dezelfde voordelen als thuis en meer.
Jo-anneke en Corné hadden in eerste instantie toch wat aanmoediging nodig. “Het idee van een aangepaste vakantie kostte tijd, maar Benjamin was eraan toe. Door zijn spierziekte is hij snel moe en overprikkeld. Ook heeft hij veel pijn. Dankzij mijn nicht heb ik de dappere stap gezet. Zij bezoekt de Ronald McDonald vakantiehuizen al jaren met haar zoons Bas en Bart. ‘Voor een ontspannen vakantie ga je daarheen’, overtuigde ze me.”
Elkaar begrijpen
Hun eerste bezoek aan de Kindervallei was meteen een feestje. “Onderweg riep Jonathan: ‘Kijk, een berg!’”, vertelt Jo-anneke. “In Limburg heb je meteen dat buitenlandgevoel.” De aankomst stelde Jo-anneke nog meer gerust. “Door de gemoedelijke ontvangst, de huiselijkheid en de vele speelplekken gleed de spanning van me af. De vakantie voelde ook echt als vakantie. De kinderen wilden meteen weer naar het ‘regenbooghuis’.”
Toen het gezin in de zomervakantie terugkwam, voelden de kinderen zich meteen weer thuis. Jo-anneke: “Charlotte is een vrij en vrolijk buitenkind. Aan de vrijwilligers durfde ze alles te vragen. Benjamin is een echte slimmerik. Structuur en duidelijkheid doen hem goed en in de Kindervallei weet hij wat hij kan verwachten. Hij speelde er graag met de interactieve tafel. Op regenachtige zomerdagen nestelden alle kinderen zich rond het grote scherm. Zo kon hij zonder inspanning de gezelligheid ervaren. Dat zijn intelligentie zo hoog is, terwijl zijn lijf hem in de steek laat, is moeilijk voor hem. Hij ziet wat andere kinderen kunnen en onderzoekt levensvragen die zijn leeftijd overstijgen. Een heel contrast met zijn jongere broertje Jonathan, een stoere rouwdouwer die altijd in de weer is. In de grote belevenistuin sjeesde hij op skelters of ging hij met Benjamin op avontuur in de rolstoelvriendelijke boomhut. In de Kindervallei snappen broertjes en zusjes elkaars situatie. Kinderen zijn hier minder kwetsbaar, waardoor ze op vakantie gewoon kind kunnen zijn.”
‘Kinderen zijn hier minder kwetsbaar, waardoor ze op vakantie gewoon kind kunnen zijn’
Kers op de vlaai
Ook Jo-anneke ervaarde deze onuitgesproken acceptatie. “Je hebt geen zorgen over wat anderen denken. Ergens zit je allemaal in hetzelfde schuitje. Praktisch gezien zijn dezelfde gemakken als thuis een enorm pluspunt. Benjamin heeft hier ook een bed met bedrand en een aangepaste eetstoel. Alles bij elkaar hebben we een tweede thuis gevonden.”
Kers op de vlaai waren de activiteiten. “We mochten gratis naar GAIA Zoo. Het is er goed ingericht op gasten van de Kindervallei en je gaat zo lang of kort als je kind aankan. In het vakantiehuis hebben we cupcakes gebakken met de vrijwilligers. Hoogtepunt was de schatkist, waarbij het niet eens om het uitzoeken van een cadeautje ging, maar om de magie die de vrijwilligers eromheen maakten. Elk vakantiehuis verdient een ‘opa’ Jean of een van de andere lieve vrijwilligers. Ze verwarmen het vakantiehuis, waardoor we ons zo thuis voelen. Diezelfde warmte is er rond de feestdagen ook in overvloed; dan verras ik mijn gezin met een kerstweekend bij de Kindervallei.”