Kwispelen bij aankomst
Als je iemand bij de Hoeve vraagt een bak water bij aankomst klaar te zetten, is dat heel normaal. Bij de drie vakantiehuizen van het Ronald McDonald Kinderfonds zijn ook hulphonden graag geziene gasten. Hoewel de vriendelijke viervoeters wel gewoon aan het werk zijn. Zoals Vesper, de buddyhond van Lucas (8) die met de progressieve spierziekte Duchenne leeft. Deze lieve labrador beleefde afgelopen zomer zijn eerste ‘vakantiebaantje’.
Zweefmoment
Hoewel het toekomstbeeld van Lucas zeer onzeker is, is zijn situatie vrij stabiel. “Hij kan goed de trap op,” vertelt moeder Debby. “Ook zit er zelfs nog een zweefmoment in zijn ren.” “Wel hebben we hem op tijd naar beneden verhuisd,” geeft vader Glenn aan. “Hij slaapt op de begane grond waar alles sinds de verbouwing gelijkvloers is. Als hij moe is kan hij gemakkelijk in zijn rolstoel plaatsnemen.”
Blindengeleidehond met staar
Toch is het niet de enige reden dat Lucas beneden slaapt. Debby: “Het is belangrijk dat Vesper en Lucas zoveel mogelijk in elkaars buurt zijn. Lucas heeft hem als buddyhond, omdat hij weinig bij vriendjes thuis kan spelen. Leerlingen op speciaal onderwijs wonen vaak ver uit elkaar. Vesper geeft hem toch het gevoel van het hebben van een maatje. Hij is zijn steun en toeverlaat.”
Glenn: “Het bijzondere - en ook wel ironische van Vesper - is dat hij vanwege staar zijn werk als blindengeleidehond niet kan doen. Als buddyhond doet hij het fantastisch. In huis is hij ontspannen en draait hij soepel mee in het gezinsleven. Ook Britt (11), de zus van Lucas, is stapelgek op hem.”
‘In het vakantiehuis zullen ze Vesper niet zomaar aanhalen.’
Hulphonden gewend
Het gezin was al vertrouwd met de Huizen en vakantiehuizen van het Ronald McDonald Kinderfonds. Voordat Vesper er was, verbleven ze zes weken als Huisgasten in vakantiehuis het Boshuus, gelegen op het dak van Klimmendaal Revalidatiespecialisten. Debby: “Later mochten we meermaals ervaren hoe fijn het is om in een Ronald McDonald vakantiehuis ook echt vakantie te vieren. Vesper was afgelopen zomervakantie voor het eerst mee. Tijdens de boekingsaanvraag geef je aan dat je een hulphond meeneemt en kun je het certificaat uploaden. Eenmaal bij de Hoeve merkten we dat de vrijwilligers en het managementteam hulphonden gewend zijn. Ze zullen Vesper ook niet zomaar aanhalen, hoewel de verleiding soms moeilijk te weerstaan is.”
Samen over het rolstoelpad
Glenn vertelt verder: “De omgeving van de Hoeve is zo mooi en groen. Vesper heeft Lucas veel begeleid op het rolstoelpad in het bos. Als het nodig is, kan Vesper alleen zijn en zal hij geen kik geven. Dit gaf ons de kans om te plonsen in de Welle, het verwarmde zwembad in de buurt.” Debby: “Bij de Hoeve kunnen we Lucas meer loslaten. Samen met zijn zus gaat hij skelteren, voetballen of van de glijbaan in het vakantiehuis.
Britt kon zelf ook een opsteker gebruiken. Op school is ze veel gepest met de ziekte van Lucas. Doordat ze hier zichzelf kunnen zijn en veilig op ontdekkingstocht kunnen, hebben wij ook echt vakantie.” “Praktisch gezien is het hier minstens zo fijn. Lucas slaapt in een hoog-laagbed en alles is drempelvrij. En omdat we hier kunnen wassen, gaan we met schone was naar huis,” vult Glenn nog aan.
Elke dag aan de slag
Een buddyhond moet je net als een hulphond elke dag trainen en begeleiden. Glenn: “Ook als Lucas geen energie heeft of ziek is, gaan we met Vesper aan de slag. Om zijn commando’s te verbeteren, krijgen we regelmatig begeleiding van het KNGF. Zodra we verslappen, kan zijn gedrag veranderen en kan Lucas niet meer op hem bouwen."
Debby: “Daarom zien mensen ons ook weleens alleen met Vesper lopen. Maar als het kan, is hij erbij. Omdat Lucas door verschillende nare ervaringen slikken spannend vindt, was een slikvideo nodig. Tijdens het maken ervan in het ziekenhuis gaf Vesper hem houvast.”
‘Lucas laten we zoveel mogelijk kind zijn.’
Veel overwonnen
Hoewel leven met Duchenne door het progressieve karakter van de ziekte spannend blijft, zijn de tijden van leven op de automatische piloot voorbij. Naast vakantie haalt Debby veel energie uit haar werk in de jeugdzorg, dat goed te combineren is met de zorg thuis: “We hebben veel overwonnen, ook met Britt die door een allergie op het randje heeft gelegen. We zijn een sterk koppel en genieten extra van onze kinderen. Lucas laten we zoveel mogelijk gewoon kind zijn.”
Glenn geniet volop van zijn nieuwe baan als jobcoach: “Waar ik vroeger op mijn tenen liep of een te groot sociaal netwerk had, leert Lucas me kiezen. Hij maakt dingen een stuk makkelijker. Lucas heeft me gemaakt tot de man die ik ben. Mijn gezin zal altijd op de eerste plaats komen.”
Meer verhalen > Ontdek de vakantiehuizen >