Een weekend in de Kindervallei

Hoe leuk is Limburg! Daar verbleef ik met drie vriendinnen in een vakantiehuis van het Ronald McDonald Kinderfonds. Gezellig shoppen in Maastricht, tapas eten, naar een escaperoom en op het terras genieten van zon en natuurlijk een stukje vlaai. En erg fijn om een keertje zonder ouders of verzorgers erop uit te kunnen en je vrijwel volledig zelf te kunnen redden.

Duwtje in de rug

Net zoals anderen met een beperking wil ik zo normaal mogelijk van het leven kunnen genieten. Thuis, in mijn omgeving, met mijn vrienden en vriendinnen, voel ik mij vaak net als ieder ander. Soms vergeten ze zelfs dat ik op vier wielen door het leven ga, wat ik een compliment vind.

Toch had ik het idee dat een weekendje weg niet zo makkelijk te regelen was. Ik maak vanwege mijn Cerebrale Parese (een vorm van spasme) gebruik van een elektrische rolstoel. In het dagelijkse leven zijn de standaard ‘drempels’, zoals zware deuren of blokkades op stoepen best lastig en reizen met OV is een uitdaging. Ook ben ik vanwege mijn CP sneller moe. Soms is een klein duwtje in de rug om iets nieuws te proberen dan wel fijn en die kreeg ik…

Hostelprijzen, zonder de bed bugs

Toen ik via mijn stage in aanraking kwam met de aangepaste vakantiehuizen van het Ronald McDonald Kinderfonds, had ik niet kunnen vermoeden dat ik hier een onvergetelijk weekend zou gaan hebben! Blijkbaar zijn jongeren tot en met 25 jaar hier ook welkom en alles wat ik nodig heb, is er. Omdat we nog studeren, is de lage prijs wel een bonus. In het laagseizoen betaal je € 105,- voor een heel weekend in je eigen (aangepaste) appartement! Hostelprijzen, maar zonder de bed bugs ;-)

Er zijn drie vakantiehuizen, maar omdat ik altijd al naar Maastricht wilde, kozen we voor de Kindervallei in Valkenburg aan de Geul. Een beetje een aparte naam om als jongere naartoe te gaan. Maar toen we de foto’s van het vakantiehuis zagen en over al het leuks in de omgeving hoorden, waren we om.

Volgepropte tassen

De Kindervallei is gebouwd als een kunstwerk, dus je kijkt vanaf het begin je ogen uit. Het vakantiehuis beschikt over meerdere aangepaste appartementen, drempelvrij en is voorzien van de nodige hulpmiddelen. We kregen meteen een warm welkom van de vrijwilligers die ons al verwachtten en ons hielpen met de bagage. Wel zo fijn met vier meiden met een stapel volgepropte tassen.

Plek zat

Ons vierpersoonsappartement met twee slaapkamers had een frisse, hippe uitstraling. Bij binnenkomst verbaasden we ons over de grootte van het appartement met eigen keuken en aangepaste badkamer. Alle kamers waren ruim ingedeeld en ik kon goed manoevreren in m’n rolstoel. In de woonkamer hing een grote televisie, zodat we ’s avonds lekker konden Netflixen.

Ook de omgeving is prachtig; bosrijk met veel groen en achter het vakantiehuis een kabbelend beekje (dat is dus de Geul). Bij lekker weer kun je hier prima buiten op het terras zitten of rondwandelen. Nadat we vrijdagavond zelf pizza hebben gemaakt in het vakantiehuis zijn we voor een ijsje in Valkenburg in geweest. Na onze sugar rush hebben we nog even genetflixt en vielen we happy in slaap.

Ontsnappen…?

Als we weggaan met de meiden, dan doen we het goed! Zaterdag reden we in ongeveer 15 minuten naar Maastricht. Het kostte ons even om een parkeerplek te vinden (ik heb echt een unit van een bus!), maar daarna hebben we heerlijk geluncht in het centrum.

Na een korte shopsessie gingen we richting Rooms Escape Maastricht, op een stukje lopen van het centrum en toegankelijk voor rolstoelen! Het was nogal stressen geblazen en helaas lukte het ons nét niet om te ontsnappen uit Grandpa’s Office – zoals de escape room heet – binnen een uur. Als we drie minuten extra de tijd hadden gehad…

Tapas, ping pong, proost 

De dag in Maastricht sloten we af met een bezoek aan La Cubanita. Het restaurant is niet erg groot, maar als je op tijd reserveert, kunnen ze rekening houden met je rolstoel. Lekkere tapasgerechten en niet duur – een aanrader na een dag lopen door de stad! Eenmaal terug bij de Kindervallei besloten we om nog even een paar calorieën te verbranden. Vlakbij ons appartement stond een tafeltennistafel, dus we konden het niet weerstaan om een balletje op te gooien. Het was meer lachen dan echt een bal raken, dus na een halfuurtje was het tijd voor een lekker wijntje in ons appartement.

Als je wilt kun je maandag uitchecken (je betaalt voor drie nachten), maar vanwege werk en studie besloten we zondag al te gaan. Na een rondje opruimen, hielpen vrijwilligers ons weer met onze bagage. Goed om te weten, is dat er altijd wel vrijwilligers aanwezig zijn in het vakantiehuis voor hulp, tips of vragen.

Nergens beperkt

Terugkijkend ben ik zo blij dat ik ben gegaan. Dit hadden we veel eerder moeten doen! We konden lekker onze gang gaan en vanwege de aanpassingen voelde ik me nergens in het vakantiehuis beperkt. Ik heb m’n vriendinnen nóg beter leren kennen en volgens mij nog nooit zoveel achter elkaar gelachen.

Gewoon gaan

Ik zou jongeren met een beperking die twijfelen ook een zetje willen geven om gewoon te gaan. Vooral in het laagseizoen, omdat het dan vaak lekker rustig is (en extra goedkoop!). Er is genoeg te doen voor iedereen, ook als je vrienden geen beperking hebben. Bovendien kun je er ook je rust pakken als je dat nodig hebt. En er zijn gastenkamers voor als je bijvoorbeeld een begeleider of verzorger mee wilt nemen. Ik kan Limburg echt aanbevelen, maar je kunt ook kiezen voor het Boshuus in Arnhem (naast de Veluwe) of de Hoeve in Beetsterzwaag (Friesland). Ze staan op mijn wensenlijstje voor een volgende keer.

Liefs Lieke

Boek nu!