Kamersponsor familie Tebbenhof
Dinsdag 3 november 2020 om 7:30 uur stond ons leven even stil. Waar iedere ouder bang voor is, gebeurde; Onze dochter Esmee, van toen 17 jaar kreeg een ernstig ongeluk. Aangereden door een auto terwijl ze op haar fiets, op weg was naar het station.
Na 2 dagen op de IC en 10 dagen op de kinderverpleegafdeling van het UMCG mocht Esmee weer mee naar huis. Schade aan haar brein is er, maar met welke gevolgen is dan nog niet te overzien.
Na een revalidatie periode van een half jaar, probeert Esmee haar oude leven weer op te pakken, maar nu met haar beperkingen. En gaandeweg wordt duidelijk voor haar en voor ons wat deze schade in het brein in het dagelijks leven betekent.
Zo onbevangen als een jonge meid in het leven staat zo beperkt wordt ze nu. Na twee jaar wordt duidelijk dat scholing volgen niet meer lukt, dat haar belastbaarheid zeer beperkt is. Om dat in kaart te brengen meldt ze zich vol goede moed aan bij het onderzoekstraject van Klimmendaal, zodat onafhankelijke mensen kunnen beoordelen in welke setting ze het meeste kan, maar ook met welke beperkingen ze rekening moet houden wil ze haar taak goed volbrengen. Maar Klimmendaal zit in Arnhem en wij wonen in Delfzijl, dat is toch wel 2 uur rijden. Ook nog reizen gaat naast een zwaar onderzoekstraject niet lukken.
En daar kwam het Boshuus, vakantiehuis van het Ronald McDonald Kinderfonds, naar voren als mogelijke uitvalsbasis met overnachting gedurende de sessies van het onderzoek. Afgelopen zomer stond bij ons dus in het teken van onderzoeken en logeer nachtjes in Arnhem, bij het Boshuus met onze middelste dochter Esmee.
Confronterend voor ons als ouders, de onderzoeksdagen dwongen ons om stil te staan bij wat er zich heeft afgespeeld. Het rouwproces van het verliezen van de oude “Esmee” en omarmen en ondersteunen van de nieuwe “Esmee” van na het ongeluk kwam sterk naar voren.
Het een plek geven van wat er is gebeurd, opzoek naar nieuwe mogelijkheden.
Met de uitslag van het onderzoek kwam de confrontatie, zoals wij al vermoeden wordt Esmee zwaar beperkt in haar belastbaarheid. Aan de buitenkant zien we een gezonde meid van nu 20 jaar, maar in haar hoofd spelen zich veel beperkende factoren af.
Onze nachtjes en dagen bij het Boshuus waren confronterend maar tegelijkertijd erg fijn. Het gaf ons de rust om stil te staan bij de enorme impact van het ongeluk en alle onderzoeken daarna. De vrijwilligers waren er, om ons van alle gemakken te voorzien, maar minstens zo belangrijk een luisterend oor voor onze verhalen. De ontspannen sfeer, het comfort op de kamers, de natuur om het Boshuus heen, het hele plaatje maakt dat je als ouders kunt ontspannen en opladen. Opladen om de werkelijkheid van een kind met een beperking weer aan te kunnen.
Dit alles heeft ons ertoe aangezet “onze” kamer van het Boshuus te sponsoren. Wij gunnen het iedere ouder om dicht bij hun kind te zijn tijdens de zware trajecten van onderzoek of behandeling. Wij gunnen het al die gezinnen die leven met een kind die de nodige uitdagingen vraagt van het dagelijks (gezins)leven om met elkaar te kunnen ontspannen tijdens een vakantie in het Boshuus.
En we willen al die vrijwilligers en medewerkers die het mogelijk maken dat het Boshuus aanvoelt als een warm bad, bedanken voor hun inzet en betrokkenheid.