Dikke vrienden dankzij dubbele pech
Twee afzonderlijke ongelukken met een coma en hersenletsel tot gevolg zorgden voor een onverwachte vriendschap tussen de jonge judoka Guus (17) en Olympisch topsporter Jelle van Gorkom (33). In het Boshuus kon Guus dag en nacht met zijn ouders bijkomen van het revalideren. En zorgde hij dat Jelle zijn topsportmentaliteit kon gaan inzetten als nieuwe ambassadeur van het Boshuus.
De elfjarige Guus liep in 2018 op het verkeerde moment op de verkeerde plek. Geschept door een auto belandde hij vier maanden in coma. Moeder Marike: “Voor zijn ongeluk was Guus een fanatieke judoka en wilde hij rechercheur worden. De impact van zijn niet-aangeboren hersenletsel (NAH) is zo groot, dat hij zijn dromen enorm heeft moeten bijstellen. Gelukkig heeft Guus een sterke wil, wat hem door zijn revalidatie heen sleepte.”
Revalideren is topsport
Ook voor topsporter Jelle sloeg in 2018 het noodlot toe. “Na een zilveren medaille tijdens de Olympische Spelen in Rio trainde ik voor goud in Tokio. Een zware valpartij beëindigde in één klap mijn BMX-carrière. Ik lag twee weken in kritieke toestand in coma. Als kind kon ik eerder fietsen dan lopen. Dat ik na mijn ongeluk opnieuw moest leren lopen, had een pijnlijk vleugje ironie. Toch hielp mijn topsportmentaliteit mij het maximale uit mijn revalidatie te halen. Dat gunde ik meer mensen en ik startte mijn eigen NAH-trainingscentrum in Papendal in Arnhem, vlak bij het Boshuus. Iedereen hier wil meer bereiken dan mogelijk lijkt. Zo ook Guus. Hij is het zonnetje in huis. Zelfs bij -10 kwam hij in een korte broek binnen om te trainen.”
Dag en nacht welkom
Guus: “Tijdens mijn skivakantie met de Bibian Mentel Foundation hoorde ik van het trainingscentrum. Ik bezocht Jelle zijn boekpresentatie ‘Accepteren en Doorgaan’ en vond het maar een stomme titel. Totdat ik bij hem ging trainen.” Jelle: “Niets is zo simpel, maar acceptatie geeft ruimte aan de volgende stap.” Guus had er al een zwaar revalidatietraject bij Klimmendaal op zitten. Marike: “Het waren lange ritten en dagen. Een fijne uitvalsbasis bij het revalidatiecentrum was hard nodig. In het Boshuus, dat naast aangepast vakantiehuis ook als Ronald McDonald Huis dient, waren we dag en nacht welkom. Uiteindelijk hebben we er vier maanden ‘gewoond’. De warmte daar heeft ons gezin goed gedaan.”
Guus: “Ik wilde Jelle erna graag vragen om ambassadeur te worden.” Jelle: “Hersenletsel houdt je 24/7 bezig. En je omgeving ook. Elke beweging en elk woord vergt inspanning. Als ambassadeur valt er veel op zijn plek. In het Boshuus kunnen gezinnen 24/7 op iemand terugvallen. Dat ik teams bij de start van HomeSport Events in Papendal mag aanmoedigen, terwijl Guus en zijn gezin als vakantiegast in het Boshuus slapen, maakt de cirkel rond.”