Als ik in het ziekenhuis lig
slapen papa en mama in de koekjesfabriek
Dat Feline (12) al jaren vaste gast is in het Juliana Kinderziekenhuis mag haar levensvreugde niet drukken. Ze speelt twee rollen in de schoolmusical en organiseert zelf een eindfeest voor haar klas. Het thema is Hawaï. Voor de Zoetermeerse scholiere schijnt de zon overal. Ook in Ronald McDonald Huis Den Haag, waar haar ouders en broer regelmatig verblijven. “Daar is het gezellig én hebben ze lekkere koekjes.”
Meer verhalen uit Huis Den Haag
Die koekjes, gesponsord door McDonald’s, deelt ze uit in de klas op de dag dat ze wordt geïnterviewd. Feline rent daarna gauw naar de gymzaal van de basisschool. Daar ploft ze met vriendjes Luuk (12) en Julia (12) neer op een mat voor de fotograaf, inclusief zelfgemaakte filmcamera: een van hun musicalattributen.
Sterrengoud
In musical De Feestplaneet heeft Feline maar liefst twee rollen, vertelt ze later thuis in de tuin. “Ik speel Sterrengoud en Visa. Sterrengoud is het hulpje van de Maan en Visa is een meisje dat winkelt met de creditcard van haar vriend.” De mooiste rol is toch echt die van Sterrengoud. “Een leuke persoon waarin ik me helemaal kan verdiepen.” Wie Feline vrolijk hoort praten over haar musical zou niet zeggen dat ze vaak in het ziekenhuis komt. Terwijl ze door het huis spurt op zoek naar lievelingsknuffel Muis – inmiddels verworden tot een dun lapje stof – zie je niet dat ze darmproblemen heeft. Feline kan niet zelfstandig poepen, doordat haar ‘dunne en dikke darm in elkaar zitten’, zoals ze dat zelf vertelt.
Darmen spoelen
Met hulp van haar ouders Debby en Wouter spoelt ze haar darmen dagelijks thuis. “Ongeveer 600 milliliter, tot ze nodig moet”, legt Debby uit. Feline veert op met een grijns: “Papa en mama vinden het stinken! Logisch, het is ook oude poep.” Vindt ze spoelen stom? “Het slangetje in het ziekenhuis vind ik vervelender.” Helaas moet ze dat zo’n vier keer per jaar ondergaan. In het ziekenhuis spoelen ze via een slangetje in haar neus met liters water haar darmen in een paar dagen helemaal schoon. In die periode verblijven haar ouders en broer Sebastian (14) in wisselende samenstellingen in het Haagse Ronald McDonald Huis.
Tweede huis
Wouter vindt het ideaal dat ze in het Huis als gezin kunnen functioneren. “Werk gaat door én school voor Sebastian. In het Huis kunnen we tenminste samen eten.” Ook voor de mensen om hen heen is het Ronald McDonald Huis inmiddels een gegeven. Debby: “Vrienden zeggen: zijn jullie weer in je tweede huis?” Ook Feline voelt zich er goed. Vooral in ‘de koekjesfabriek’, zoals ze de kamer noemt door de macarons op de gordijnen, die wordt gesponsord door haar vaders werk. Dat was haar idee. “Als ik in het ziekenhuis lig dan kunnen papa en mama slapen in de koekjesfabriek. Alleen is die kamer vaak bezet.” Wouter lacht: “Dat wisten we van tevoren, die sponsoring is dan ook voor iedereen.”
Gezin gaat door
Hoelang Feline nog naar het ziekenhuis moet, weet niemand. Het gezin gaat door, zoals ze dat ook deden toen ze net een sonde had. “Toen gingen we gelijk op vakantie”, vertelt Debby. “Feline past zich aan ons gezin aan en niet andersom. Dat is ook beter voor haar.” Hun actrice in speis de eerste om dat te beamen. “Nu zeg ik tegen de zuster: ik ga boven in het Huis eten, dan kunnen we met z’n allen zijn.”