Onvoorwaardelijke liefde voor je kind
Eline (18) heeft een aantal jaren anorexia nervosa. In de zomer van 2022 werd haar situatie kritiek. In Nijmegen konden ze haar niet behandelen, waardoor ze werd overgeplaatst naar het MosaKids Kinderziekenhuis in Maastricht. Ver van huis... Hierdoor was Eline angstig en bang dat ze haar ouders weinig zou kunnen zien. Ronald McDonald Huis Maastricht maakte het mogelijk dat haar ouders er al die maanden voor haar konden zijn.
“In het begin had ik weinig vertrouwen dat het beter zou gaan”, vertelt Eline. “Wat mij heel erg heeft geholpen, is dat mijn ouders iedere dag langs konden komen. Zo konden ze mij steunen als ik het moeilijk had, en er altijd voor me zijn.”
Elke dag naar Eline
Elines ouders kwamen tijdens de bezoekuren in de middag en de avond naar haar toe. Ze wisselden elkaar af, zodat ze ook bij Elines broertje en zus konden zijn. “Ik ben ook een aantal keren met mijn ouders naar het Ronald McDonald Huis geweest, bijvoorbeeld met kerst. Hier waren toen ook mijn zus, haar vriend en mijn broer. Het was fijn dat dit kon, even niet in het ziekenhuis.”
Na tien lange en moeilijke maanden in het ziekenhuis is Eline weer thuis. Ze heeft nog steeds veel behandelafspraken. Daarnaast is ze nu bezig met de toekomst. Eline: “Ik ga naar een zorgboerderij bij mij in de buurt. Hier kan ik zelf naar toe fietsen. Ik verzorg er de paarden en praat met de begeleiders. Het is een fijne plek om te zijn en ik wil proberen de dingen weer wat op te bouwen.”
Dichtbij zijn helpt
“Wij zijn het behandelteam van het MosaKids Kinder- ziekenhuis en ook het Ronald McDonald Huis ontzettend dankbaar”, vertellen Lysanne en Mark, de ouders van Eline. “De behandeling, maar zeker ook de mogelijkheid om er voor Eline te zijn, hebben gezorgd voor een geleidelijk herstel.” Het verblijf in Ronald McDonald Huis Maastricht heeft het gezin als heel fijn en steunend ervaren. “Het management- team en de vrijwilligers zijn er fantastisch. Ze waren altijd belangstellend.”
De lange periode van onzekerheid en angst was heel zwaar voor het hele gezin. Lysanne en Mark: “Het enige wat je kan doen, is strijden voor je kind, naast je kind blijven staan en vertrouwen houden. Laat voelen dat je onvoorwaardelijk van je kind houdt. Denk alleen ook soms even aan jezelf en deel je gevoel met de mensen om je heen. Stap soms even in een andere omgeving om weer op te kunnen laden. Dit kan het Ronald McDonald Huis zijn. Een veilige haven, waar je als ouders steun aan elkaar hebt en rust vindt om je even terug te trekken. Maar het kan ook even een hapje eten zijn met een vriend of vriendin, sporten of iets anders van afleiding. Dit was voor ons dé manier om door de afgelopen maanden heen te komen.”