Nachtvrijwilliger Pleun
Twee keer per maand is geneeskundestudent Pleun ’s nachts te vinden in Ronald McDonald Huis Nijmegen. Niet als gast, maar als nachtvrijwilliger. “Ik merk dat alleen de gedachte dat ik ’s nachts aanwezig ben, ouders al geruststelt.”
Pleun draait al twee jaar diensten als vrijwilliger. Veel van haar studiegenoten doen dit ook. “Ik ken bijna de hele poule met nachtvrijwilligers. Dat maakt het extra leuk en bijzonder. In het ziekenhuis heb ik vooral te maken met patiënten. In het Huis zie ik ook de vreugde en verdriet van hun familieleden. En kan ik een luisterend oor bieden. Een mooie aanvulling op mijn studie.”
Geen dienst is hetzelfde
Pleuns dienst start om 21.30 uur met een overdracht. “Op een rustige avond ga ik nog even in de woonkamer zitten, zodat ik zichtbaar aanwezig ben. Daarna sluit ik het Huis af en ga ik slapen. Veel ouders gaan al vroeg naar het ziekenhuis, dus ik zorg dat het Huis ook op tijd weer klaar is voor de dag.” Er zijn ook avonden dat er plots nog gasten in- of uitchecken. “Dan krijg ik midden in de nacht een telefoontje van het ziekenhuis, of we nog plek hebben. Het is fijn om mensen dan een rustige slaapplek te kunnen bieden.”
Direct na haar dienst gaat Pleun naar de universiteit om haar colleges te volgen. Dat kan best pittig zijn, zeker na een nacht met weinig slaap of wanneer er in de dienst iets verdrietigs is gebeurd. “Bijvoorbeeld laatst, toen gasten hun kindje verloren. Gelukkig zijn veel van mijn studiegenoten ook nachtvrijwilliger. En kan ik bij hen altijd mijn hart luchten.”
Kleine moeite, veel waardering
Voorlopig is Pleun nog niet van plan te stoppen met haar werk in het Huis. “Zolang ik het kan combineren, blijf ik dit graag doen. Het is voor mij een kleine moeite en ik krijg er zoveel waardering voor terug. Ouders geven aan dat het rust geeft wanneer ik er 's nachts ben, ook als ze mij niet nodig hebben.”