Lisa’s koffer vol herinneringen
Een koffer vol herinneringen. Die heeft Lisa Akihary-Krijnen (84) overgehouden aan haar tijd als vrijwilliger in het eerste Ronald McDonald Huis in Nederland. Nu het Ronald McDonald Kinderfonds 35 jaar bestaat, gaat haar koffer open. Met liefde komen de mooiste herinneringen tevoorschijn.
“Dat ik me in 1984 aanmeldde als vrijwilliger is te danken aan de Nederlandse kinderarts en hoogleraar Tom Voûte. Hij was in 1972 de behandelend arts van onze twaalfjarige zoon die ernstig ziek was. Hij heeft ons toen zo goed begeleid. Ik zei: als er ooit iets op mijn pad komt waarmee ik hem kan helpen, doe ik dat. Ongeacht wat het is.”
Oud werkrooster
Ruim tien jaar later werd die belofte werkelijkheid. “Ik las een interview met hem in een lokale Amsterdamse krant, waarin hij vertelde over de realisatie van een Ronald McDonald Huis in Amsterdam, aan de Spinozastraat. Hij zocht hiervoor vrijwilligers. Ik heb meteen gereageerd. Na een strenge selectie startte ik in 1985 samen met circa 65 tot 75 vrijwilligers in het Huis. Ik heb nog het werkrooster uit die tijd.”
Levenslange vriendschap
Lisa’s herinneringen aan elf jaar Ronald McDonald Huis zijn warm en mooi. “De allerwarmste herinnering heb ik aan Cezary, een achtjarig Pools jongetje. Hij kwam in 1985 over voor een niertransplantatie. Met zijn ouders heeft hij ruim drie maanden in het Huis gewoond. Er ontstond een vriendschap, tot op heden heb ik nog contact met zijn familie in Warschau. Helaas is Cezary in mei 2019 overleden.”
"Het Huis is een waardevolle plek"
Waardevolle plek
Haar koffer draagt ze nu – na al die jaren – over aan de Huizen in Amsterdam. “In het Huis heb ik leren loslaten. Het is een waardevolle plek voor ouders met een ernstig ziek kind. Prachtig om te zien dat de organisatie in 35 jaar zo is gegroeid.”
Help mee en doneer
