Teun vergeet het ziekenhuis in de Huiskamer
Teun is een levenslustige jongen. Hij heeft energie voor tien. Tot begin maart. Wat begint met moe en hangerig zijn, verandert plotsklaps in kortademigheid en overgeven. Heidi en haar man Koen gaan met hun zoon naar de huisarts. Die meet Teuns bloedsuikerspiegel en concludeert dat hij diabetes heeft. Vanaf dat moment komt alles in een stroomversnelling.
Teun moet naar het ziekenhuis in Enschede, waar hij een infuus krijgt. Maar zijn lichaam is zo verzuurd dat hij overgebracht moet worden naar de intensive care in Groningen. Heidi: “Ineens zaten we in een rollercoaster en stond ons leven volledig op zijn kop. Daar ligt je zoon dan aan allerlei slangetjes.”
Gelukkig knapt Teun al snel een beetje op, zodat hij na twee dagen terug mag naar het ziekenhuis in Enschede. Daar moet hij in eerste instantie nog wel aan het infuus. Heidi: “De hele dag door liepen artsen en verplegend personeel zijn kamer in en uit. Verschillende keren per dag werd zijn bloed geprikt. Als het infuus eraf mag, komen daar insulinespuiten voor in de plaats. Allemaal vervelende, pijnlijke dingen.”
Smikkelen
In het ziekenhuis ziet Teun een foldertje liggen van de Ronald McDonald Huiskamer. “Daar wil ik wel naartoe”, zegt hij meteen. Pas na een paar dagen mag hij voor het eerst uit bed. Heidi brengt haar zoon met de rolstoel naar de Huiskamer. “Wat fijn dat er zo’n plek in het ziekenhuis is”, vertelt Heidi. “Mijn hart maakte een sprongetje toen ik Teuns ogen weer zag schitteren en hij blij zei dat hij voor het eerst even niet aan ziekenhuisdingen hoefde te denken. We zagen een volledig ingerichte keuken en hoorden dat we daar ook zelf mochten bakken. Teun had zin in hamburgers.” Zijn vader neemt dezelfde dag nog broodjes en hamburgers van thuis mee en even later zit Teun samen met zijn moeder te smikkelen. “Het voelde alsof we thuis waren.”
Vanaf dat moment wordt het bezoek aan de Huiskamer een dagelijks uitje voor Teun. Er zijn veel spelletjes en ander speelgoed om mee te spelen. Niet alleen Teun vermaakt zich hiermee. Ook zijn broer en zusjes komen er graag. Het is er zelfs zo leuk dat zijn zusje op een dag besluit dat als Teun en papa terug naar de kamer gaan, zij nog even wat langer in de Huiskamer wil spelen.
Wennen
Na acht dagen in het Enschedese ziekenhuis mag Teun mee naar huis. Het gaat inmiddels weer wat beter met hem, al moet hij wel nog conditie opbouwen en wennen aan de insulinespuiten die hij vier keer per dag krijgt.