Zie hoe jij verschil kunt maken
Verhalen uit Ronald McDonald Huis Zuidoost-Brabant
Lees ervaringen van gasten, en zie hoe donateurs, vrijwilligers en actievoerders het verschil maken voor Ronald McDonald Huis Zuidoost-Brabant. Doe je mee?
-
Pas na twee maanden konden de opa en oma’s hun kleinkind voor het eerst echt ontmoeten
Als Michelle en Michiel het over een held hebben, dan hebben ze het over hun dochtertje Milou. “Ze doet het goed, fantastisch eigenlijk. Ondanks dat ze vaak verkouden is en wat klein, blijft ze ons verbazen. Ze loopt toch elke keer weer voor op haar ontwikkeling.” Dat hadden de jonge ouders niet durven dromen toen op 20 april vorig jaar Milou met spoed werd gehaald.
-
5 vragen aan Froukje Hijlkema
orthopedagoog-generalist en EMDR-therapeut bij Praktijk Goed Leven
Haar ervaringen als oud-gast in Ronald McDonald Huis Groningen inspireerden orthopedagoog Froukje Hijlkema om zich te specialiseren in Eye Movement Desensitization and Reprocessing-therapie (EMDR). “EMDR heeft me geholpen om de traumatische impact van mijn dochters diagnose te verwerken.”
-
Op het eerste gezicht een gezonde baby tot hij niet meer zelf ademde
Het was het weekend voor Pinksteren toen Rob en Mijke nog even gezellig samen thuis wilden eten voor de geboorte van hun kindje. Maar het liep anders. Wat een controle had moeten zijn, werd de start van een impactvolle periode. Mijke had een te hoge bloeddruk en zwangerschapsvergiftiging. Ze mocht niet meer naar huis.
-
Vrijwilliger Frans vertelt: 'Weet dat wij er altijd voor jullie zijn'
“Ouders komen in Ronald McDonald Huis Zuidoost-Brabant omdat er iets met hun kindje is en zij verlaten ons als het zwaarste gedeelte erop zit”, vertelt vrijwilliger Frans. “Als vrijwilligers doen wij er alles aan om ouders zo veel mogelijk uit handen te nemen. Zodat zij rust kunnen pakken, kunnen slapen, goed eten en zo de energie behouden om er voor hun kindje te zijn.”
-
We waren nog helemaal niet voorbereid
Eén jaar oud is de vrolijke Veerle. Kerngezond en haar leventje verloopt voorspoedig. Hoe anders was dat een jaar geleden, toen Veerle als gevolg van een zwangerschapsvergiftiging veel te vroeg ter wereld kwam. Een lange, stressvolle en onrustige periode in verschillende ziekenhuizen volgde. In totaal verbleven moeder Jenny en vader Patrick vijftien weken in de Ronald McDonald Huizen Zuidoost-Brabant, Nijmegen en Middenwest-Brabant.
-
“Ouders in zo’n spannende tijd rust bieden, dat is waarvoor ik het doe”
Al voor Ronald McDonald Huis Zuidoost-Brabant werd gebouwd, had Marlies (55) zich aangemeld als vrijwilliger. Zeventien jaar later staat ze nog altijd vol liefde klaar voor gezinnen in het Huis. “Er zijn als iemand je nodig heeft, dat blijft zo waardevol.”
-
Hiddes geboorte en overlijden: beiden een verrijking van ons leven
Na een zwangerschap van 42 weken en een bevalling van 16 uur werd Hidde met een spoedkeizersnede gehaald. “Hij was bijna 60 centimeter lang en 4 kilo zwaar, maar zo slap als een lappenpop en zonder te ademen”, vertelt Daniëlla. Het is inmiddels 15 jaar geleden, maar ze herinnert zich het moment nog als de dag van gisteren.
-
“Vanaf het eerste moment was het goed.”
Zijn liefde voor sporten bracht Manfred jaren geleden in contact met de LiveStrong Foundation. “Het contact op evenementen, een luisterend oor kunnen bieden en het verschil kunnen maken voor een ander, is waar het mij om gaat.” Ruim vier jaar geleden koos hij, na een zware periode, om zich voor het Ronald McDonald Huis Zuidoost-Brabant in te zetten.
-
“Elke keer als ik ben geweest, heb ik een fijn gevoel.”
Als haar dochter van twaalf jaar oud in de zomer van 2018 geopereerd wordt, komt Esther in aanraking met de Ronald McDonald Huiskamer in MMC Veldhoven. “Dat was een heftige gebeurtenis. De Huiskamer is dan een fijne plek om te zijn.” Op Kerstavond besloot ze vrijwilliger te worden bij het Ronald McDonald Huis Zuidoost Brabant. Waar ze nu zorgt dat iedere vrijdagochtend het Huis weer schoon is en nieuwe gasten rondleidt.
-
Van vol gas, opeens naar de zijlijn
Het ambitieuze koppel Jordy en Ashley ontmoetten elkaar op het werk, reisden de wereld rond en vochten samen tegen baarmoederhalskanker. Als Ashley onverwachts natuurlijk zwanger blijkt te zijn, kan hun geluk niet op. Totdat zij op een ochtend op weg naar werk, de afslag naar het ziekenhuis nam. “Ik voelde dat er iets niet goed was. Mijn vliezen waren gebroken.” Met een zwangerschap van 26 weken, was dat veel te vroeg.
-
“Een warme plek waar echte vriendschappen ontstaan.”
Met haar 23 jaar is Saskia een van de jongeren die bijdraagt aan het draaiend houden van het Ronald McDonald Huis Zuidoost-Brabant. Ze heeft een drukke baan als journalist en niet veel vrije tijd. Toch weet ze ruimte te maken voor het Huis. “Ik zie het niet als vrijwilligerswerk. Het is mijn passie, ik krijg er juist een dosis energie van.”
Lees meer -
“Hoe klein het soms ook is wat je doet. Het gaat erom dat je er bent.”
Als Angelique door het veranderen van haar functie in de Thuiszorg steeds verder van de directe zorg af komt te staan, besluit ze vrijwilligers werk te gaan doen. Na meerdere vrijwilligersfuncties te hebben overwogen, bleek Ronald McDonald Huis Zuidoost-Brabant de perfecte match. “De drie uur per week zijn goed te combineren met mijn fulltime baan. Het is heel dankbaar.”
-
De meest intensieve dagen van ons leven
Bij 26 weken zwangerschap stopte de baby in haar buik met bewegen. Pas met 42 weken zwangerschap en na een bevalling van 16 uur is Hidde met een spoedkeizersnede gehaald. “Bijna 60 cm lang en 4 kilo zwaar, maar zo slap als een lappenpop en zonder te ademen,” vertelt Daniëlla. Het is inmiddels 15 jaar geleden, maar ze herinnert zich het moment nog als de dag van gisteren.
-
Een sterrenkind en een hartjeskind
Hoe maak je een geboortekaartje voor een tweeling, waarvan er één kindje is overleden? Die vraag houdt Claudia en Barry bezig. In de box ligt hun dochtertje Bliss. Ze kunnen wanneer ze maar willen haar een kusje geven. Bij dochtertje Hope gaat dat helaas niet meer.
-
Juichteam helpt HomeRiders en -Runners vooruit
“Ik zoek wat gezellige vrijwilligers om de HomeRiders en HomeRunners overal aan te moedigen. Ga je mee?” Die vraag van assistent-manager Karin was bij Nathalie, Kinga en Saskia niet aan dovemansoren gericht. Gewapend met toeters en bellen en een aanstekelijk enthousiasme gingen de ‘cheerleaders’ op pad. “Wat een feest”, vertelt Nathalie.