Zie hoe jij verschil kunt maken
Verhalen uit Ronald McDonald Huis Utrecht
Lees ervaringen van gasten, en zie hoe donateurs, vrijwilligers en actievoerders het verschil maken voor Ronald McDonald Huis Utrecht. Doe je mee?
-
Jammer dat het moet, mooi dat het kan
Na drie zeer riskante openhartoperaties kan David eindelijk weer lekker spelen en groeien. Ook zijn ouders Leendert en Melissa halen voorzichtig opgelucht adem. Leendert over de afgelopen anderhalf jaar: ‘Je kunt jezelf wel zielig blijven vinden, maar je moet toch door. Ik vergelijk het weleens met mijn werk: als chauffeur sta ik veel in de file, maar die wordt echt niet korter door mij eraan te ergeren. Dus maak ik er maar het beste van met een muziekje.’
Lees meer -
Vijf vragen aan Dr. Willem de Vries
Een veel te vroeg geboren baby heeft niet alleen intensieve medische zorg nodig, maar ook de geborgenheid van vader en moeder. “Daarom betrekt de Neonatale Intensive Care Unit van het UMC Utrecht ouders vanaf dag één bij de verzorging van hun premature kind”, vertelt neonatoloog Willem de Vries.
-
Vijf vragen aan Rob Pieters
“In de Ronald McDonald Huizen kunnen ouders even op adem komen en dat is broodnodig.” Dat zegt prof. dr. Rob Pieters, zorgdirecteur van het gloednieuwe Prinses Máxima Centrum voor kinderoncologie in Utrecht en sinds 2018 lid van de Raad van Toezicht van het Ronald McDonald Kinderfonds.
-
Dankzij grootouders op bezoek bij Lise
“Zus!”, roept Gwen verheugd als haar moeder het Huis binnenloopt. Stevig omklemt ze Marga’s benen. Gwen raadt het goed: Marga was bij Gwens zus Lise die met leukemie in het Utrechtse Prinses Máxima Centrum ligt. Blijdschap overheerst bij Marga, Edwin en hun ouders die beurtelings bij hen in het Huis slapen: sinds de stamceltransplantatie stijgt het aantal gezonde bloedcellen bij Lise gestaag. Als dit zo doorzet, mogen ze naar huis.
-
Een luisterend oor van een betrokken opa en oma
46 jaar hielp Adrie mensen als politieagent. Nu doet hij met zijn vrouw Anjo hetzelfde als vrijwilliger in Ronald McDonald Huis Utrecht. Deze oud-gasten met zeven kinderen zijn gewaardeerde bakens van rust, levenservaring en compassie. Anjo: “Ik zie meteen of gasten willen praten of niet.”
-
Van buidelen werd Eleonore meteen rustig
Hun kamer in het Jeroen Bosch Ziekenhuis is een oase van rust. Remy ligt te buidelen met Eleonore, terwijl Nijntje toekijkt als nachtlampje. Corinne ruimt ondertussen nog wat dingen op voor de fotosessie. “We slapen al weer vier weken met z’n drietjes op deze kamer. Maar het gaat zo goed dat we bijna naar huis mogen."
-
Konijnen en knuffelen helpen
Jilles zit lekker bij mama Stefanie op schoot, omringd door knuffelkonijnen in alle kleuren van de regenboog. “Bij elke ziekenhuisopname krijgt hij een nieuwe van opa en oma”, vertelt Wesley. Met veertien operaties achter de kiezen groeit de konijnenfamilie gestaag door.
-
Supportvrijwilliger Fatima stuurt ouders naar de paarden
Veel ouders zitten er helemaal doorheen als ze zich melden bij familiecoach Fatima. Toch lopen ze na een gesprek wat vrolijker weg. “Ik luister, adviseer vanuit mijn eigen levenservaring en gooi daar een snufje humor bij.”
-
Juichteam helpt HomeRiders en -Runners vooruit
“Ik zoek wat gezellige vrijwilligers om de HomeRiders en HomeRunners overal aan te moedigen. Ga je mee?” Die vraag van assistent-manager Karin was bij Nathalie, Kinga en Saskia niet aan dovemansoren gericht. Gewapend met toeters en bellen en een aanstekelijk enthousiasme gingen de ‘cheerleaders’ op pad. “Wat een feest”, vertelt Nathalie.
-
Fluitketel brengt geld in het laatje voor HomeRun
Wat een fluitketel en meedoen aan HomeRun met elkaar te maken hebben? Veel! “Met fluitketels kun je prima curlen en dat leverde donaties op voor ons team”, vertelt Sofie, deelnemer en vrijwilliger in Huis Utrecht.
-
Sponsorloop voor Huis Utrecht
Juf Ilona van basisschool Het Baken uit Sint Pancras heeft zelf ervaren hoe levensbepalend het is om dicht bij je kind in het ziekenhuis te kunnen zijn. Daarom organiseerde ze een sponsorloop op school om geld in te zamelen voor Ronald McDonald Huis Utrecht.
-
Het voelt als een warm bad om vrijwilliger te zijn
“Als je vier jaar geleden tegen mij had gezegd dat ik nu vrijwilliger in het Huis zou zijn, had ik je voor gek verklaard. En toch is het zo gelopen.” Net als bij de gasten in een Ronald McDonald Huis gooide een ziekte Hans’ leven overhoop.
-
Van honderd epileptische aanvallen naar nul
Alleen twee zware hersenoperaties kunnen ervoor zorgen dat de 14-jarige Ralph verlost wordt van zijn epilepsie. De aanvallen worden steeds erger en de artsen zien geen andere oplossing dan het aangedane deel weg te halen uit zijn hersenen. Terwijl Ralph bijkomt van de operatie, draait zijn moeder gehaktballen voor hem in het Ronald McDonald Huis.
-
Binnen een paar seconden was ons oude leven weg
Na een zware tijd gaan Ronald en Melanie met hun kinderen Vigo en Ella op vakantie. Eindelijk komt het gezin tot rust, tot Ella begint te kwakkelen. De huisarts denkt aan griep of tandjes, maar het onderbuikgevoel van haar ouders zegt iets heel anders. Helaas krijgen ze gelijk: Ella blijkt leukemie te hebben. “Alles stopte”, vertelt Ronald. “Binnen een paar seconden was ons oude leven weg, voor altijd. Maar we komen hier samen uit.”
-
We kunnen alleen bij Djarvy zijn en hem liefde geven
Sjors en Christy leidden een zorgeloos leven. “Allebei een goede baan, een eigen huis: we kwamen niks tekort en konden doen wat we wilden”, vertelt Sjors. “Met de geboorte van Djarvy sloeg ons leven helemaal om. Onze wereld is nu het ziekenhuis en het Huis. We willen zo graag naar huis met hem, maar elke keer volgt weer een nieuwe tegenslag. De hoop is weg op dit moment.”
Ervaringen uit Huis Utrecht
''Het is fijn om een eigen plek te hebben vanwaaruit we snel bij Djarvy zijn. Hier in het Huis zijn er een paar ouders die hetzelfde meemaken als wij en met wie we kunnen praten.”
''De vrijwilliger zorgen zo goed voor ons. Iedereen zegt dat we ook aan onszelf moeten denken, want anders houden we dit niet vol. Daarom maken we graag gebruik van de sauna- en dierentuintickets van het Huis.''
''Als ouders bij mij komen voor een gesprek, put ik uit een vergelijkbaar hoofdstuk uit mijn levensboek om hen te steunen. Ik ben een sterke vrouw, helpen en zorgen zit in mij. Dit is enorm dankbaar werk.”