Vrijwilligers zijn de fijnste collega’s om mee te werken
Als klein meisje wilde Jolisa Polnaija niets liever dan tekenen en ontwerpen. Een hobby die in later jaren uitgroeide tot een carrièredroom, maar daarna al gauw weer verdampte.
Want toen zij op 20-jarige leeftijd van Assen naar Rotterdam verhuisde om les te nemen op de Willem de Kooning Academie bleek het kunstenaarschap onderhevig aan allerlei regels die haar steeds meer begonnen tegen te staan.
Dus daaaag, Willem de Kooning. Maar ja, wat dan wel te doen zonder noemenswaardige werkervaring of cv? Op zoek naar het antwoord daarop besloot Jolisa niet bij de pakken neer te gaan zitten. ‘Ik meldde mezelf aan als vrijwilliger. Eerst bij Diergaarde Blijdorp, daarna als gastvrouw bij het Luxor Theater en sinds november 2017 (na een rondleiding geregeld door een collega bij het Luxor) als soort van manusje-van-alles bij het Ronald McDonald Huis Sophia Rotterdam.’
Destijds dacht Jolisa er gewoon even een kijkje te nemen. ‘Maar de warme sfeer sprak mij zo aan dat ik er inmiddels alweer drie jaar om de week de administratie regel, bedden opmaak of de keuken schrob.’ Bang voor de bewoners die er tijdelijk verblijven (of liever: hun soms hartverscheurende verhalen) is ze eigenlijk nooit geweest. Ondanks dat ze zichzelf typeert als ‘een gevoelig meisje’. Juist dát ze deze ouders kan bijstaan in een tijd van nood en wanhoop, geeft haar een goed gevoel. ‘Ik bied hen graag een schouder om op uit te huilen, als daaraan behoefte bestaat. Zo niet, dan ben ik net zo lief de stille helper op de achtergrond.’
Want vergeet niet, zegt ze: ‘in tegenstelling tot het Luxor komen gasten hier niet voor hun lol. Wie hier incheckt, is vanwege alle ziekte en ellende het spoor soms flink bijster.’
Zelf heeft Jolisa het juiste spoor inmiddels wél weer gevonden, mede dankzij haar vrijwilligerswerk. ‘Ik werk intussen 4 á 5 dagen in de week afwisselend als kliminstructrice bij het Fun Forest Rotterdam en als verkoopster in een kledingzaak. Overigens nog altijd in afwachting op wat ik later écht wil worden.’
Maar misschien, zegt ze: heeft ze haar passie al lang gevonden. ‘Vrijwilligers zijn één van de fijnste collega’s om mee te werken. Er straalt een bepaalde passie van ze af, ze hebben een groot verantwoordelijkheidsgevoel en hebben een actieve houding op de werkvloer. Dat draagt echt bij aan een aangename werksfeer en succesvolle samenwerking. Daar kunnen zowel ik als mijn leeftijdsgenoten heel wat van opsteken.’