“Jij bent nu de couveuse voor je baby’s.” Moeder Sacha weet niet veel meer van die helse rit vanuit hun woonplaats Hoorn naar het Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam. Maar dat het ernstig was, besefte ze overduidelijk toen de ambulancebroeder deze woorden sprak.

Volhouden moest

Al die kilometers kruiste zij uit alle macht haar benen om de tweeling ‘maar zo lang mogelijk binnen te houden’. Ondanks de weeënremmers ging het verschillende keren bijna mis. “Iedere keer wanneer we in de buurt van een ander ziekenhuis kwamen, vroegen de verpleegkundigen: gaat het nog?”, blikt Sacha terug. “Maar opgeven was geen optie. Alleen in het Sophia hadden ze de kennis, expertise én plek om onze prematuurtjes de beste overlevingskans te geven. Ik moést wel volhouden.”

Ook vader Casper stond intussen stijf van de zenuwen. De politie-escorte die zijn gezin het laatste stuk naar het ziekenhuis begeleidde, miste zijn effect niet. “Pas toen besefte ik hoe serieus het allemaal was.” Van wat er vervolgens gebeurde, weten beide ouders enkel nog flarden. Sacha: “Ik weet nog dat ik een ruggenprik kreeg om mij zo snel mogelijk klaar te maken voor een spoedkeizersnede. Maar alles daarna is nogal wazig.”

Afscheid nemen

Van na afloop lekker buidelen, was in ieder geval geen sprake. Tweeling Nine en Jule werden direct weggehaald voor controle. Pas een dik uur later kregen ze hen terug. “Elk exact 910 gram zwaar, een soort mini-mensjes”, aldus hun moeder. Maar, ze lééfden. Iets wat voor Casper en Sacha op dat moment het allerbelangrijkste was. Nog niet wetend dat ze nog vijfeneenhalve maand aan risicovolle operaties in het vooruitzicht hadden. “Beide meisjes hadden ernstige darmproblemen. Nine zelfs zo erg dat wij tot twee keer toe zijn gevraagd afscheid van haar te nemen.”

Dat ze, zo kort na de geboorte van hun eerste dochter Jente en een verhuizing en verbouwing midden in coronatijd, niet kapot zijn gegaan door de stress mag een wonder heten. Maar het Ronald McDonald Huis maakte veel goed. Sacha: “Tijdens alle chaos en verdriet gaf het ons een plek om, dicht bij de kinderen, enigszins tot rust te komen. Het was mooi dat andere ouders spontaan een taart en slingers regelden, toen ze hoorden dat Jente noodgedwongen haar eerste verjaardag in het Huis moest vieren.”

Iets terugdoen

Dat was de trigger om – toen duidelijk werd dat de tweeling zo goed als genezen is – ook iets terug te doen voor Ronald McDonald Huis Sophia Rotterdam. Casper, in het dagelijks leven bedrijfsleider van de brewpub van Brouwerij Hoop, had wel een idee. Een speciaal Ronald McDonald-biertje, waarvan de opbrengst volledig naar het goede doel gaat.

De opbrengst tot dusver: een hele pallet aan babydoeken en een cheque van € 3.366,45. Een klein gebaar als bedankje voor alle goede zorgen. Zijn cadeau heeft Casper namelijk al ontvangen, zegt hij. “Eindelijk kan ik straks mijn hele gezin gezond naar huis rijden. Het is niet uit te leggen hoe dankbaar ik daarvoor ben.”