Je kukelt met een razend tempo van je roze wolk

Vader David voelt zich eerst nog schuldig naar andere ouders, die de gastenkamer ook hard kunnen gebruiken en die mogelijk verder weg wonen. Maar wanneer ze hun intrek nemen, is hij alleen maar dankbaar voor deze mogelijkheid. Dat ze als ouders deze moeilijke periode samen beleven, dicht bij hun dochtertje. Zeker nu de kraamperiode anders loopt dan vooraf gedacht. Emelie wordt postnataal gediagnosticeerd met een aangeboren hartafwijking. Ze komt terecht op de intensive care.

Stille verbinding

David en Maaike leven in een roes, veel gaat aan hen voorbij. Wel valt de geur van verse koffie en bloemen in het Huis op. “Het Huis voelt echt als thuis, dat is bijzonder met zoveel verschillende gasten met ieder hun eigen zorg en verdriet. De medewerkers en de vrijwilligers spelen feilloos in op onze behoeften. Het lijkt of ze over extra voelsprieten beschikken. Wij waren erg op onszelf, maar de bemoedigende knikjes deden wonderen. Net als de hulp bij het organiseren van zaken.”
Maaike: “Basisdingen, zoals opruimen, hielden me op de been. Net zoals de lichte, vrolijke omgeving en de aanwezigheid van andere mensen. Het zorgde ervoor dat alles normaal leek. Toen een andere moeder langsschuifelde, wist ik meteen dat ze ook net bevallen was. Dit zorgde voor een stille verbinding. Je herkent elkaars zorgen, los van diagnoses.”

Bijzonder moment

Een leuke anekdote in al het verdriet is die keer dat David raar werd aangekeken in het trappenhuis. Waarom ‘sloop’ die man midden in de nacht in zijn badjas door het Huis? De verklaring was simpel, goed voor een mooi verhaal: David was op weg naar de keuken om de gekolfde borstvoeding in de koelkast te zetten. Iets waar ze samen hartelijk om lachen als ze eraan terugdenken.

Knuffel in de nacht

Dat ze Emelie niet op elk moment van de dag bij zich hadden, was lastig. Maar door hun verblijf in het Huis kon David dochter Emelie elke avond voor het slapengaan even knuffelen. Dit was goud waard. “Ook waren de knuffels van directe familieleden fijn. Juist op het moment dat we ze kregen, beseften we zelf pas hoe hard we dat nodig hadden.” Begin dit jaar is Emelie met een hartkatheterisatie geopereerd en nu heeft ze aanzienlijk meer energie. Het is voor het eerst dat David en Maaike uitkijken naar de volgende controle.

Geef om kinderen als Emelie