het Huis een warm hart toe

Iris, de oudste dochter van Marjo, bevalt met 26 weken van haar zoontje Daniël en verblijft ongeveer twee weken in het Ronald McDonald Huis. Marjo: “Hier wil ik werken, dat wist ik gelijk na mijn rondleiding door het Huis. In september 2020 ben ik gestart.”

Een half jaar daarna blijkt opnieuw hoe nodig het Huis is. Haar jongste dochter Kim bevalt met 25 weken van haar zoon Yves. “Een geluk bij een ongeluk dat ik in het Huis werkte. Ik heb heel wat diensten gedraaid. Ook al zag ik Kim en Danny niet iedere keer, het gaf toch het gevoel van dicht bij mijn kind zijn.”

Overlevingsstand

Kim: “Het was heel fijn dat mijn moeder er zo vaak was. Voor een ‘hallo’ of samen wat eten, net als thuis. Bezoek ontvangen was moeilijk door de avondklok vanwege corona, en je zit in een overlevingsstand.” Toen zus Iris in het Huis verbleef was haar gevoel anders. “Voor Daniël kregen wij een zoontje, Nathan, hij is overleden. Mijn man René en ik hadden bij Daniël heel sterk het gevoel van: hij leeft, hij ademt, hij drinkt. Natuurlijk maak je je zorgen, maar dat positieve gevoel overheerst.”

Ervaring delen

Ondanks dat de situaties verschillen, delen de zussen ook hun ervaring. Kim: “Ik ben heel blij dat mijn zus er is om mij te steunen, zij begrijpt hoe het is.” Iris herkent dit. “Dat dit haar ook overkomt, dat is moeilijk. Doordat wij hetzelfde hebben meegemaakt, weten we precies wat de ander voelt.”

Ook Marjo neemt haar eigen ervaring in haar vrijwilligerswerk mee. “Het is extra fijn om mensen te helpen. Een bepaalde vraag kunnen stellen of juist een luchtig praatje, ik weet hoe dat helpt.” Kim en Iris zien dit ook terug. “Zij heeft een groot hart, en doet haar werk met volle overtuiging.”