"500 km wielrennen: de pijn valt in het niet bij wat mijn dochter Femme doorstaat"
Jeroen en zijn vrouw Silvia verbleven een half jaar in het Ronald McDonald Huis. Om iets terug te doen voor het Huis, ging hij in 2012 een zware uitdaging aan tijdens HomeRide. Acht jaar later blikt hij terug. "De tour staat in mijn geheugen gegrift.”
Jeroen verbleef samen met zijn vrouw Silvia een half jaar in Ronald McDonald Huis Sophia Rotterdam. Zijn dochter Femme werd geboren met een zware hartafwijking, een slokdarmafsluiting, een nauwelijks functionerende maag en een long te weinig. Ze moest meteen worden geopereerd en lag maanden aan de beademing. “Het gaf veel rust dat we binnen een paar minuten bij Femme konden zijn als dat nodig was”, vertelt Jeroen over die periode. “Het Ronald McDonald Huis ging na verloop van tijd meer als thuis voelen dan mijn eigen huis.”
“Het Ronald McDonald Huis ging na verloop van tijd meer als thuis voelen dan mijn eigen huis”
Iets terugdoen
Met zijn deelname aan HomeRide wilde Jeroen iets terugdoen voor het Huis. Hij ging zelfs, samen met een andere teamgenoot, een extra uitdaging aan en reed de volledige 500 kilometer, van Groningen naar Maastricht. “Ik wist dat we onszelf pijn zouden doen met 500 km in 24 uur, maar dat is ineens zo klein als je weet hoe het is voor ouders als hun kind in het ziekenhuis ligt.” Zo'n fullride vergt heel wat voorbereiding. Jeroen vertelt: “Trainen voor HomeRide was één zorg, maar de zorg voor Femme bleef natuurlijk ook gewoon doorgaan. De ziekenhuisbezoeken combineerde ik gelijk met een enkele reis terug naar huis op de fiets.”
"De strijd die ik met mezelf aanging voor het Ronald McDonald Huis hield me staande"
Acht jaar later staat de tour nog altijd in zijn geheugen gegrift. “Na 100 km begon het te regenen en het hield niet meer op. De strijd die ik met mezelf aanging voor het Ronald McDonald Huis hield me staande. Het allermooiste van die 24 uur was om na deze strijd de gezichten van Femme en Silvia te zien aan de finish. Het hele evenement draait om vriendschap, verbroedering en samen een strijd aan gaan voor het goede doel.” Jeroen kreeg de smaak te pakken en keerde een jaar later terug om nog eens de volle 500 km te fietsen. In 2014 was hij opnieuw betrokken bij HomeRide als vrijwilliger op een checkpoint.
Hoe gaat het nu?
“Als haar lichaam het toelaat, gaat Femme naar een school voor speciaal onderwijs. Op andere dagen volgt ze de les digitaal. We zijn nog vaak te vinden in het Sophia Kinderziekenhuis. Nu Femme ouder wordt, komen er steeds meer complicaties aan het licht die in de weg staan van haar ontwikkeling. We zullen helaas binnenkort weer gebruik gaan maken van ons thuis ver van huis in Rotterdam. Femme groeit niet en wordt voor langere tijd opgenomen. Verdrietig, maar we zijn als ouders blij dat we weer gebruik kunnen maken van het Ronald McDonald Huis."
Jeroen en Silvia blijven positief kijken naar de toekomst. “We genieten van elkaar en proberen iedere minuut van de dag een zonnestraal mee te pakken. We weten dat er nog veel op ons pad gaat komen, maar samen overwinnen we dit. Het is eigenlijk net als HomeRide: door blijven gaan en samenwerken om er daarna ontzettend van te genieten.”