Lylous situatie is uiterst kritiek,
maar het dappere meisje blijft vechten
Als Maudy bijna 25 weken zwanger is, heeft ze plotseling weeën en bloedverlies. De verloskundige verwijst haar door naar het ziekenhuis. Daar blijkt uit een echo dat ze al vier centimeter ontsluiting heeft. Met de ambulance wordt ze naar het Radboudumc in Nijmegen gebracht, waar dochter Lylou op 1 november 2017 met precies 25 weken wordt geboren. Voor de kersverse ouders Maudy en Julian breekt een spannende tijd aan.
“De eerste dagen brachten we in de verloskamer door”, vertelt Maudy. “Ze adviseerden ons om te informeren naar een plekje in het Ronald McDonald Huis. Gelukkig konden we er terecht. We hebben drie maanden in het Huis gewoond. Het was fijn om zo dicht bij onze dochter te zijn. Je verblijft tussen ouders die allemaal een ziek kind hebben, waardoor je veel steun aan elkaar hebt. Zeker door ons lange verblijf, bouwden we echt een band op met andere ouders.”
Groeien en bloeien
Dat het gezin zo lang in Nijmegen moest blijven, hadden ze niet verwacht. Maudy: “Na de geboorte van Lylou dachten we dat ze in de couveuse moest blijven om te groeien en bloeien, zodat ze daarna naar huis kon. Maar het verliep anders.” Lylou kreeg allerlei complicaties. Zo ontstond er een gaatje in haar darmen, met als gevolg een spoedoperatie en een stoma. “De lange lijn werd verkeerd geplaatst, waardoor er vocht in het hartzakje kwam en haar hartje niet meer goed klopte. Toen vertelde de arts dat we in het ziekenhuis moesten blijven, zodat Lylou in onze armen kon sterven. Een verschrikkelijk moment. Andere gasten in het Huis kookten voor ons, terwijl wij nadachten over haar uitvaart. We kregen geen hap door onze keel.” Het dappere meisje blijft vechten. Meerdere keren is de situatie uiterst kritiek, maar telkens knapt ze weer wat op.
Cadeautjes voor de deur
Ook de feestdagen brengen Maudy en Julian door in het Huis. Maudy: “De mensen waren allemaal zo lief. Met Sinterklaas stond er een zak cadeautjes voor de deur. Dat is me het meest bijgebleven: dat iedereen zo aan je denkt. Met kerst was er een brunch. De kerstboom in de keuken maakte de huiselijke sfeer compleet. We hebben de hele periode het gevoel van thuis ervaren. Als ik vooraf zou weten dat het verhaal een goede afloop heeft, dan zou ik die periode zo weer overdoen. De lieve mensen om je heen, een kopje koffie of thee en een praatje: we werden heel erg ontlast.”
"De feestdagen in het Huis zijn ons het meest bijgebleven, iedereen was zo lief."
Altijd bij Lylou
Drie maanden lang zijn Maudy en Julian elke ochtend, middag en avond bij hun dochtertje in het ziekenhuis. Iets wat volgens het ziekenhuispersoneel niet vol te houden is, maar voor Lylou willen ze het. Julian: “Ik denk dat ze wel heeft meegekregen dat we er altijd waren. Het voelt raar om zo’n klein meisje alleen te laten. Je kunt al zo weinig doen; dit was het enige wat we juist wel konden doen voor haar.” Na die drie maanden mag Lylou naar een ziekenhuis dichter bij huis. Maudy: “Pas toen ze werd overgeplaatst, kregen we het gevoel dat ze mee naar huis zou gaan.” Nu is de temperamentvolle Lylou een gezond meisje van zes jaar.