In Ronald McDonald Huis Maastricht zijn alle vrijwilligers goedzakken
Ronald McDonald Huis Maastricht telt circa 85 vrijwilligers die zich dag en nacht inzetten voor de gasten in het Huis. De een draait wekelijks een dagdienst, de ander heeft enkele keren per maand slaapdienst in de nachtelijke uurtjes en weer een ander komt voor het bijhouden van de tuin of het inwerken van nieuwe vrijwilligers. Stuk voor stuk kanjers, die het verdienen om af en toe in de schijnwerpers gezet te worden. Maar vinden ze zichzelf ook helden?
Margriet (75) en Leo (74) zijn twee van de vrijwilligers die het langst in Huis Maastricht rondlopen. “Ik ben in december 1997 begonnen met het vrijwilligerswerk”, vertelt Margriet. Leo begon enkele jaren later, in 2004. Destijds kenden beiden het Ronald McDonald Huis nog niet, maar ze zochten een plek buitenshuis waar ze even met iets anders bezig konden zijn. Daarnaast vonden ze het fijn om met andere mensen contact te hebben. “Ik miste de verbinding met klanten of gasten, dat heeft me altijd gedreven”, aldus Leo. “Ik ben van nature iemand die graag met iedereen een praatje maakt.”
Bijdrage leveren
Margriet draagt wekelijks tijdens haar dienst zorg voor het linnengoed en het bijvullen van de werkkasten. “Het poetswerk wordt lichamelijk steeds moeilijker, maar zo kan ik nog steeds mijn bijdrage leveren.” Afgelopen jaar was ze er door corona een tijdje niet. “Ik heb het vrijwilligerswerk toen enorm gemist, het contact met de gasten en de andere vrijwilligers.” Leo is een van de klussers van het vrijwilligersteam. “In het begin draaide ik gewoon dagdiensten en deed ik daarnaast wat klusjes en andere taken.” Tegenwoordig is hij als vaste klusjesman niet meer weg te denken uit het Huis en kookt hij regelmatig voor de gasten met de kookclub. Ook is hij een echte ambassadeur voor het Huis. “Als ik iets kan regelen, doe ik dat.”
Iets doen voor een ander
“Of ik een held ben?” herhaalt Leo de vraag. “Zo voel ik dat helemaal niet, ik zou mezelf niet zo betiteld willen zien.” Waarschijnlijk is er niemand die zichzelf een held zou noemen. Maar wat maakt iemand tot een held? Margriet: “Een held vind ik een persoon die iemand uit een brandend huis redt. Of de verpleging die tijdens COVID-19 gewerkt heeft. Zij cijferden zichzelf weg voor een ander en gingen maar door.” Dat is natuurlijk wel heel bijzonder. Maar is iemand ook een held bij een minder spannende actie? Na kort brainstormen komen Leo en Margriet tot de conclusie dat dit ook kan. “Iemand die iets doet voor een ander, wat niemand anders zou doen. En dan ook nog met een hoop inspanning, lichamelijk of qua tijd. Zo iemand kun je ook een held noemen.”
Allemaal voor niks
Wat beide vrijwilligers het bijzonderst vinden aan hun vrijwilligerswerk in het Huis is het contact met de gasten. “Vooral de dankbaarheid en waardering die gasten uiten tijdens gesprekken zijn bijzonder. Ze spreken vaak uit dat het zo geweldig is dat de vrijwilligers het allemaal voor niks doen.” Maar komt dat niet overeen met die definitie van een held? “Weet ik niet”, zegt Leo. “Ben je een held als je een goede daad verricht? Dat zou ik meer een goedzak noemen.” En goedzakken, dat zijn het. Een flink stel goedzakken om trots op te zijn.