Niemand begrijpt echt wat je doormaakt
Kim (21) is bijna gediplomeerd verpleegkundige en woont samen met haar vriend. Zesenhalf jaar geleden kwam haar zusje Lianne met een ernstige hartafwijking ter wereld. Kim was toen een tiener en zat vlak voor haar eindexamen. Een bijzondere periode waar ze met dankbaarheid op terugkijkt.
“Bij de 20 wekenecho bleek dat er iets mis was met het hartje van Lianne. Hoe het daarna allemaal ging, weet ik nog precies. Samen met mijn ouders en broertje Rick logeerde ik in Huis Leiden en een enkele keer bij opa en oma. Regelmatig reisde ik heen en weer.”
Vooral het derde schooljaar was zwaar. Vaak leerde Kim voor haar examens terwijl ze met haar broertje op de Daktuin was. Kim kan nauwelijks onder woorden brengen hoe dankbaar ze is voor alle lieve vrijwilligers in het Huis en op de Daktuin. “In het Huis waren we toch nog even het gewone gezin, ondanks dat alles op zijn kop stond. We aten samen en bespraken onze dag. Mijn ouders waren een stuk relaxter, omdat ze vlak bij Lianne waren. Rick en ik vermaakten ons op de Daktuin. Onze band is daardoor heel hecht. Tussen de middag was het ‘feest’ als we met mijn ouders in het restaurant gingen lunchen.
Opnieuw kippenvel
Omdat niemand precies begreep wat het betekent om een ernstig ziek broertje of zusje te hebben, raakte Kim veel vrienden kwijt. “Daardoor voelde ik me soms eenzaam. Eigenlijk wilde ik ook niet mee op examenreis naar Parijs, omdat Lianne in het ziekenhuis lag.” Als Kim terugdenkt aan het kerstdiner in Huis Leiden, krijgt ze opnieuw kippenvel. “Lianne was drie weken oud en had net haar eerste operatie ondergaan. Er stonden allemaal kaarsjes met de namen van de kinderen die in het ziekenhuis lagen. Dat lijkt simpel, maar voelde zo bijzonder. Ook de kerstmiddag met het koor op de Daktuin was indrukwekkend. Later ben ik in mijn eentje nogmaals gegaan. Om dankbaar terug te denken aan de rollercoaster die we als gezin hebben doorstaan.”
Lachende stuiterbal
Deze zomer verwacht Kim haar diploma als verpleegkundige in ontvangst te nemen. Alles wat er met haar zusje is gebeurd, heeft haar gesterkt in de keuze voor haar studie. “Ik heb meer zelfvertrouwen en ik ben er best trots op hoe we alles met elkaar hebben doorstaan. We zijn een hecht gezin en waarderen de kleine dingen, alles wat wél kan. Lianne is nu zes jaar en het gaat goed met haar. Ze heeft een sterke wil en is net een lachende stuiterbal. We knuffelen graag en veel, daar wordt ze rustig van.”