Dubbelop genieten van normaal
Bijna vier jaar geleden komt Gerbrich ter wereld – na 24 weken zwangerschap – in het UMC Groningen. De extreme vroeggeboorte zorgt bij haar ouders Bernardus en Nynke voor een heftige en intensieve tijd. Ze verblijven een halfjaar in Ronald McDonald Huis Groningen om dicht bij hun dochtertje te kunnen zijn. Ook in de jaren die volgen, logeren ze af en toe in het Huis als Gerbrich naar het UMCG moet. Hoe gaat het nu met hen?
“We dachten dat ons laatste verblijf in Ronald McDonald Huis Groningen in de zomer van 2019 zou zijn”, vertelt Nynke. “De tracheacanule, de luchtpijpbuis die Gerbrich na haar geboorte had gekregen, is toen verwijderd.” Een belangrijk moment, dat een ommekeer in het leven van Gerbrich en haar ouders had moeten zijn. Maar de vreugde is maar van korte duur als Gerbrich begin 2020 zo ziek wordt dat opname in het UMCG wederom nodig is.
Thuiskomen
Ook nu verblijven Bernardus en Nynke, die hoogzwanger is van hun tweede kindje, in Ronald McDonald Huis Groningen. “De verblijven in het Huis zijn, ondanks de aanleiding, voor ons altijd aangenaam geweest. Het voelde altijd als thuiskomen en ergens vonden we het ook altijd leuk om te zien of dezelfde lieve vrijwilligers er nog zouden zijn. Dat er mensen zijn die jaar in, jaar uit klaarstaan voor ons als ouders, daar zijn we zo blij mee.”
In slaap gehouden In het UMCG blijkt dat Gerbrich helaas weer een canule nodig heeft. Doordat ze een vernauwde luchtpijp heeft en minder beweeglijke stembanden pakt een virus of luchtweginfectie bij haar snel problematisch uit. Een canule kan dit omzeilen. “Het was echt verschrikkelijk”, vertelt Nynke. “We hadden nog maar kortgeleden afscheid genomen van alles wat komt kijken bij een canule, zoals de intensieve thuiszorg. Weer werd ons meisje een week lang in slaap gehouden. Het is dan net alsof je naar een pop kijkt. Aan de routine zijn we eigenlijk snel weer gewend geraakt, maar het terugschakelen viel ons zwaar.” Het gezin is net weer thuis als Gerbrichs zusje Doutzen geboren wordt. “Na 39 weken zwangerschap ben ik thuis bevallen, zoals ik heel graag wilde. Het is voor ons bijna bizar hoe bijzonder ‘normaal’ voelt. We genieten dubbelop, omdat we weten dat hoe het nu met Doutzen gaat niet vanzelfsprekend is.”
Hopen
“Binnenkort viert Gerbrich haar vierde verjaardag. Net als alle kinderen begint ze dan met school. Alleen zal zij altijd worden vergezeld door een verpleegkundige, die kan ingrijpen mocht er met de canule iets misgaan. De verwachting is dat de canule op termijn weer verwijderd kan worden. Na de winter wordt dit opnieuw beoordeeld. Het kan zijn dat ze nog een operatie nodig heeft, maar het is ook mogelijk dat ze er gewoon overheen groeit. Daar hopen we op.”