Davids hersenen willen het anders dan normaal
Als David drie maanden oud is, drinkt hij ineens slecht en moet hij zo spugen dat zijn ouders Arie en Linda zich grote zorgen maken. De huisarts denkt aan reflux. Maar als medicatie niets uithaalt, belandt David op de spoedeisende hulp. Ook een buikscan wijst niets uit, waarna een hersenscan volgt. Kort daarna ligt David in de ambulance, die hem naar het UMC Groningen brengt.
“Uit de hersenscan bleek dat zijn hersenkamers vergroot waren”, vertelt Linda. “Ze vrezen dan voor een waterhoofd, waardoor hij meteen naar Groningen moest.” Een opname van een paar dagen met heel veel onderzoek volgt. David mag even naar huis, maar het gaat niet goed. Hij spuugt al zijn voeding uit en er volgt een heropname in Groningen. Linda: “Vanaf toen kreeg David zijn voeding via een infuus.”
Heel speciaal
Om dicht bij David te kunnen zijn, nemen zijn ouders en broertje Benjamin hun intrek in Ronald McDonald Huis Groningen. De opname duurt langer dan gehoopt, dus verblijft het gezin ook tijdens de feestdagen in het Groningse Huis. Linda: “Het liefst ben je dan natuurlijk thuis. Maar dat er in het Huis en ook in het ziekenhuis toch kerst en oud en nieuw gevierd wordt, was geweldig. Het was heel speciaal om dit samen met andere ouders, die dezelfde zorgen hebben, te kunnen delen.”
Aanlegstoornis
Linda vindt het naar om te zien dat David telkens wordt geprikt om het infuus aan te brengen. “Het was heel fijn dat hij een langdurig infuus kon krijgen. Dat lijden zonder betekenis vond ik verschrikkelijk.” Tijdens de operatie die hiervoor nodig is, worden ook de verklevingen in Davids darmpjes eruit gehaald. Nog vier genetische onderzoeken volgen, maar het wordt niet precies duidelijk wat er nu aan de hand is. Wel is zeker dat het een aanlegstoornis in de hersenen is, die ervoor zorgt dat die het niet accepteren wanneer hij voeding op de normale manier binnenkrijgt. Daarom spuugt hij het steeds uit. Tegen het einde van zijn opname krijgt David een sonde in zijn twaalfvingerige darm. Die schiet er aanvankelijk telkens uit, maar na drie maanden gaat het steeds beter en mag David naar huis.
'Benjamin ervaarde het Groningse Huis als één groot walhalla'
Leren slikken
Ruim een halfjaar krijgt David zijn voeding via de sonde binnen. Dan komt het moment om dit af te bouwen en te leren op een normale manier voedsel binnen te krijgen. Daarvoor is opnieuw een opname nodig, waarbij de rest van het gezin weer in Ronald McDonald Huis Groningen verblijft. Gelukkig is het deze keer maar van korte duur. Linda: “Benjamin, die het Ronald McDonald Huis als één groot walhalla ervaarde, verzuchtte bij ons vertrek: ‘Gaan we nu al naar huis?’” Lachend: “Gelukkig wel! David moet wennen aan de normale manier van eten. Leren slikken is daarbij een belangrijk onderdeel. Maar al met al gaat het met kleine stapjes de goede kant op.”