Zie hoe jij verschil kunt maken
Verhalen uit Ronald McDonald Huis Emma Amsterdam
Lees ervaringen van gasten, en zie hoe donateurs, vrijwilligers en actievoerders het verschil maken voor Ronald McDonald Huis Emma Amsterdam. Doe je mee?
-
Een kaarsje voor Jikke
Tien jaar geleden wordt de tweeling Jikke en Cato geboren. Na 25 weken en 3 dagen zwangerschap komen ze ter wereld, niemand weet waarom. Vader Edward en moeder Saskia willen graag dicht bij hun dochters zijn en logeren in Ronald McDonald Huis VUmc. Oudste dochter Mare komt in de weekenden ook, zodat het hele gezin bij elkaar kan zijn.
-
Ik heb altijd het vertrouwen gehad dat Florijn zou genezen
De warme zomer van 2017 staat voor de deur in Dubai als het leven van de familie Van Til volledig op zijn kop wordt gezet. Natalie en Wijnand wonen dan al zeven jaar met hun twee kinderen in het emiraat. De school belt om te zeggen dat Florijn (7) last heeft van zijn been en opgehaald wil worden. Het blijkt het begin te zijn van de moeilijkste periode in hun leven.
-
In de hal van hun appartement bevalt Charlotte totaal onverwacht van een dochter
Als de Britse advocate Charlotte naar Nederland vliegt om voor haar vriend te zorgen, verwacht ze wel dat haar leven er anders zal gaan uitzien. Maar hoezeer hun leven twee weken later ondersteboven gegooid wordt, zagen ze niet aankomen. “Tijdens de lockdown hebben Dominic en ik elkaar lang niet gezien. Maar toen hij geopereerd werd aan zijn hart, ben ik naar Amsterdam gekomen om voor hem te zorgen.”
-
Het is een wonder dat Anne nog leeft
“Er is iets mis met Anne, en het is niet goed.” Met dat telefoontje wordt de wereld van haar ouders, Leonie en Wouter, stilgezet. Anne (12) is een halfuur eerder op de fiets vertrokken naar school. Maar onderweg wordt ze aangereden door een lijnbus. “Het is een wonder dat ze het ongeluk heeft overleefd.”
-
De stralende ogen van Liv
Het is de dag na kerst als Bert en Albertine na een emotionele rollercoaster van vijf maanden thuiskomen met dochtertje Liv. Onzeker over hoe het thuis met haar zal gaan en intens verdrietig om het verlies van tweelingzus Isa. Albertine en Bert waren dankbaar toen ze de eerste drie kwetsbare maanden van de zwangerschap achter de rug hadden.
-
Lisa’s koffer vol herinneringen
Een koffer vol herinneringen. Die heeft Lisa Akihary-Krijnen (84) overgehouden aan haar tijd als vrijwilliger in het eerste Ronald McDonald Huis in Nederland. Nu het Ronald McDonald Kinderfonds 35 jaar bestaat, gaat haar koffer open. Met liefde komen de mooiste herinneringen tevoorschijn.
-
"We zijn er voor hen, als ze ons nodig hebben"
Als Natalie (35) in Amsterdam komt wonen, wil ze zich graag belangeloos ergens voor inzetten. Het liefst wil ze iets doen voor kinderen óf ouders. Inmiddels werkt ze al vijf jaar als vrijwilliger bij Ronald McDonald Huis Emma Amsterdam. Sinds anderhalf jaar draait ze eens in de twee weken op donderdagavond een vaste vrijwilligersdienst.
-
De positieve impact van nabijheid is indrukwekkend
In 1985 werd het eerste Ronald McDonald Huis in Amsterdam geopend. Nu, 35 jaar later, zijn ouders inmiddels in twaalf Huizen dicht bij het ziekenhuisbed van hun zieke kind vinden. Anton van Kaam (55), hoofd Intensive Care Neonatologie en Martijn Miedema (39), kinderarts-neonatoloog, van het Emma Kinderziekenhuis in Amsterdam, vertellen over hoe snel ook ontwikkelingen in de neonatologie zijn gegaan.
-
Van sponsor naar gast
Sander is geen vreemde bij Ronald McDonald Huis Emma Amsterdam. Jaarlijks tuiniert en kookt hij met collega’s van ingenieursbureau Geonius voor de gasten. Dit jaar zouden ze voor de zesde keer komen, maar vanwege corona werd deze afspraak afgezegd. Toch staat Sander die dag voor de deur, samen met zijn José. Niet om te klussen, maar om in te checken. Zoon Noah is tien weken te vroeg geboren en ligt op de NICU van het Emma Kinderziekenhuis.
-
Vijf vragen aan Fatmatalie (13)
Fatmatalie vertelt hoe het is om de grote zus te zijn van haar ernstig zieke broertje Amadi (7), over zijn behandelingen in het ziekenhuis, hun verblijf in het Ronald McDonald Huis en het moeten missen van haar moeder en Amadi.
-
''Ik hoop dit werk nog lang te mogen doen''
Wil (70) werkt al tien jaar als vrijwilliger in het Ronald McDonald Huis. Ze begon in Huis VUmc en is zes jaar geleden overgestapt naar Huis Emma. Elke maandagochtend zorgt ze er samen met haar collega’s voor dat het Huis weer schoon en fris is voor alle gasten.
-
Twee baby's onder een kilo
Het gebeurt niet vaak dat er een vierling wordt geboren in Nederland. Toch overkwam het Steven en zijn vrouw Julia. Het was erg spannend of het goed zou gaan, maar ze vertrouwden op een goede afloop. Na ruim zeven maanden zwangerschap kwam de bevalling spontaan op gang.
-
Een dag van Aafke, manager Huizen Amsterdam
Sinds dit voorjaar werken de Amsterdamse Ronald McDonald Huizen VUmc en Emma samen onder één paraplu: Huizen Amsterdam. Deze fusie volgde op het samengaan van de Amsterdamse academische ziekenhuizen VUmc en AMC tot Amsterdam UMC. Aafke de Haan (51) is manager van de twee locaties: “Of ouders nu verblijven in VUmc of Emma, in beide Huizen vinden ze een warme, gastvrije omgeving waar ze dicht bij hun zieke kind kunnen zijn.”
-
Juichteam helpt HomeRiders en -Runners vooruit
“Ik zoek wat gezellige vrijwilligers om de HomeRiders en HomeRunners overal aan te moedigen. Ga je mee?” Die vraag van assistent-manager Karin was bij Nathalie, Kinga en Saskia niet aan dovemansoren gericht. Gewapend met toeters en bellen en een aanstekelijk enthousiasme gingen de ‘cheerleaders’ op pad. “Wat een feest”, vertelt Nathalie.
-
Fluitketel brengt geld in het laatje voor HomeRun
Wat een fluitketel en meedoen aan HomeRun met elkaar te maken hebben? Veel! “Met fluitketels kun je prima curlen en dat leverde donaties op voor ons team”, vertelt Sofie, deelnemer en vrijwilliger in Huis Utrecht.
Ervaringen uit Huis Emma Amsterdam
‘'Dat Wessel nu vier is geworden, is een heel groot wonder. We verblijven al vier jaar lang af en aan in Ronald McDonald Huis Emma Amsterdam. We genieten van de kleine dingen.''
''De periodes in Huis Emma Amsterdam brachten rust en enige ontspanning. Lavina en Anelia konden dan dagelijks bij hun zusje zijn. We waren even verlost van de reistijden.''
“We kenden de Huizen wel, maar wisten niet dat dit ook een optie voor ons was. Dankbaar namen we dit aanbod aan. Zo waren we dicht bij Brune en hadden we toch een plek voor onszelf.”
Lotte en dochter Brune
Verbleef negen weken in Huis Emma Amsterdam
Het verhaal van Lotte en dochter Brune