Twee baby's van meer dan twee kilo
en twee baby's onder een kilo
Het gebeurt niet vaak dat er een vierling wordt geboren in Nederland. Toch overkwam het Steven en zijn vrouw Julia. Het was erg spannend of het goed zou gaan, maar ze vertrouwden op een goede afloop. Na ruim zeven maanden zwangerschap kwam de bevalling spontaan op gang.
Meer verhalen uit Huis Emma Amsterdam
Julia (46) had wel een paar dagen nodig om te wennen aan het idee, nadat ze hoorde dat ze zwanger was van vier baby’s. “Hoe zou ik dat moeten doen met vier kinderen, in totaal vijf?” Toch voelden de ouders van Zaneta, Zuriel, Zelma en Zame al snel dat het goed zou komen. “De artsen hebben vaak gezegd dat dit riskant was, ook gezien mijn leeftijd. Maar wij vertrouwden op God.”
Vertrouwen
Elke twee weken ging Julia op controle. “Er is regelmatig gevraagd of ik ingeleid wilde worden, omdat één baby niet genoeg groeide. Maar ik wist dat de beste plek voor onze baby’s op dat moment bij mij was. De dokter wilde me niet geloven toen ik zei dat ik vier gezonde baby’s ter wereld zou brengen. Ze zei dat als dat zou lukken, ze op bezoek zou komen met een cadeautje.” Steven vult lachend aan: “Daar heeft ze zich aan gehouden.” Trots laat hij de vier rompertjes zien. Er staat een passende tekst op: Doctor, you have the knowledge, I have the faith.
Onder de indruk
Als de bevalling zich aandient, gaat Julia meteen naar het Amsterdam UMC, locatie VUmc en ze bevalt de volgende dag. “De ok stond vol met mensen, omdat de baby’s meteen na de geboorte werden opgevangen. Als eerste kwam Zaneta, toen werden Zame en Zuriel tegelijk uit mij getrokken en als laatste kwam Zelma.” Twee baby’s van meer dan een kilo en twee baby’s onder een kilo. Ondanks de premature start maken de baby’s het goed; de artsen zijn onder de indruk.
''Een vrijwilliger is met mij meegelopen naar het ziekenhuis, zodat ik toch met mijn drie baby’s naar hun zusje kon.''
“Via het maatschappelijk werk hoorden we van Ronald McDonald Huis VUmc”, vertelt Julia. “We voelden ons daar meteen thuis door het warme welkom dat we kregen. Ik was zo opgelucht.” Ook dochter Zakiyah (12) logeerde er. “Het was fijn om op deze manier bij elkaar te kunnen zijn. Het normale leven kon een beetje doorgaan. Steven werkte, Zakiyah kon naar school en ’s avonds waren we allemaal weer samen. We kookten er zelf, of er kwamen vrienden met maaltijden.”
Logistieke nachtmerrie
Op een gegeven moment lagen twee baby’s in het Amsterdam UMC, één in het ziekenhuis in Alkmaar en één in OLVG, locatie West. Een logistieke nachtmerrie, vertelt Steven: “Elke dag heen en weer naar Alkmaar met moedermelk, zodat ons kleintje kon groeien. En dan weer terug naar Amsterdam, naar onze andere baby’s.”
De vierling is nu zeven maanden en het gaat goed. “Alleen de oudste is nog een keer opgenomen in het Amsterdam UMC, locatie AMC”, vertelt Steven. “Toen logeerden we in Ronald McDonald Huis Emma Amsterdam. Opnieuw werden we geraakt door het goede werk dat ze doen.” Julia gaat verder: “Vooral door de persoonlijke aandacht. Op een dag moest ik naar het ziekenhuis, maar ik was alleen. Toen is een vrijwilliger met mij meegelopen naar het ziekenhuis, zodat ik toch met mijn drie baby’s naar hun zusje kon. We zijn iedereen dankbaar dat ze ons zo hebben geholpen.”
Rijkdom
Steven: “Het is een rijkdom, een vierling. Maar ook heel zwaar. Ik werk en mijn vrouw heeft bijna geen tijd om ze alle vier tegelijk te verzorgen. We kunnen echt alle hulp gebruiken.”