Baby Hidde woog 655 gram
Na drie miskramen kunnen Gordon en Vera hun geluk niet op: ze verwachten een kindje. Het geluk slaat al snel om in veel zorgen: slechte uitslagen volgen elkaar in rap tempo op. “We hebben precies drie dagen kunnen genieten van de zwangerschap.” Als zoon Hidde in februari 2022 geboren wordt, blijkt hij – ondanks alle tegenslagen – een enorme vechter.
Bij de NIPT-test is een chromosoomafwijking in de placenta gevonden, en bij de 20-wekenecho een hartafwijking en een verminderde groei van de hersens. Door een vruchtwaterpunctie komen Gordon en Vera erachter dat de placenta te weinig voedingsstoffen heeft, waardoor Hidde niet goed groeit. En als klap op de vuurpijl heeft Vera, als ze 25 weken zwanger is, een veel te hoge bloeddruk.
Vera wordt opgenomen in het ziekenhuis. Twee keer per dag wordt er een hartfilmpje bij Hidde gemaakt. Op een ochtend duurt dit langer dan normaal. Vera voelt aan dat het niet goed zit. Een echo laat zien dat er sprake is van reversed flow: Hidde krijgt geen voedingsstoffen meer binnen. Een keizersnede volgt. “Hij woog maar 655 gram, maar hij ademde meteen zelf.”
Ondanks de turbulente zwangerschap en zijn lage geboortegewicht gaat het naar omstandigheden goed met Hidde. “Op de NICU zagen we veel kinderen die infecties kregen en andere complicaties. Wij hadden geluk dat die horror ons bespaard is gebleven.”
Vrienden
Maar liefst zeven weken verblijft Hidde in het Emma Kinderziekenhuis in Amsterdam UMC. Al die tijd logeren Gordon en Vera in Ronald McDonald Huis Emma Amsterdam. Ondanks dat ze hun eigen huis erg missen, zijn Hiddes ouders toch blij dat ze in het Huis kunnen verblijven. “Je kon zomaar op elk moment van de dag naar Hidde lopen, overdag én ’s nachts.” Ze ontwikkelen een dagelijkse routine van kolven, ontbijten, naar Hidde toe, samen avondeten in het Huis en weer naar Hidde. Ze maken er zelfs vrienden. “In het Huis logeerde ook een stel wiens kindje tegenover Hidde lag. We zochten elkaar dus ook op in het Huis, zo gingen we bijvoorbeeld samen eten.”
“Je kon zomaar op elk moment van de dag naar Hidde lopen, overdag én ’s nachts.”
Na bijna vier maanden en drie ziekenhuizen mag Hidde eindelijk mee naar huis. “Wel met zuurstof en een sonde, omdat hij een slik- en eettrauma heeft. Het einde is nog niet in zicht, maar hij gaat met kleine stapjes vooruit. Hiddes toekomst is nog onzeker. Maar hij doet het goed. Hij ontwikkelt zich op eigen tempo, is heel sociaal, ondernemend en lief." Vera lacht trots: “Hij is nergens bang voor, hij durft alles.”