Na een paar dagen realiseerde ik me:
Dean leert ons de dag te plukken
Dean zag op 20 juli 2018 het levenslicht. Zelf vond hij het de hoogste tijd, maar zijn mama Saskia, papa Rishi en driejarige broertje Dhruv werden door zijn vroege komst compleet overrompeld. Na een spannende tijd en een verblijf van zes weken in Ronald McDonald Huis Den Haag is het gezin klaar om deze periode af te sluiten. Samen... én gezond.
Dhruv werd geboren na een heftige bevalling. Door een medische afwijking bij Saskia dreigde hij bij 23 weken te komen. Het werd zelfs vijf dagen eerder. De lange bevalling eindigde in een spoedkeizersnede onder volledige narcose. Toch gingen Saskia en Rishi vol vertrouwen de tweede zwangerschap in. Toen Dean de 23 weken passeerde, was de blijdschap groot. Net als de verbazing op het moment dat hij tien weken te vroeg ter wereld kwam.
Lang, dun en blauw
Saskia was voor een afspraak in het HMC Westeinde en belde Rishi om te zeggen dat de bevalling onverwachts was ingezet. Vanuit het Westeinde spoedde ze zich met een ambulance naar het LUMC in Leiden. Voor weer een spoedkeizersnede onder volledige narcose. “Het ging zo snel dat ze niet eens de tijd hadden om me aan te kleden. Toen ik wakker werd, vroeg ik me af hoe Dean er bij dertig weken uit zou zien.” Hij was lang, dun en had blauwe plekken. Rishi: “Toen ik hem voor het eerst vasthield, woog hij 1.450 gram. Ik wist niet of ik moest huilen, en of dat dan van blijdschap of verdriet zou zijn.” Na zeven dagen intensive care mocht Dean naar de afdeling Medium Care in het Juliana Kinderziekenhuis. “Snel, maar fijn”, zegt Rishi. “Vanaf daar waren we langzaam onderweg naar huis.”
Heen en weer in kamerjas
Van het Ronald McDonald Huis in Leiden verhuisden ze naar het Huis in Den Haag. “Het was fijn om in hetzelfde gebouw te zitten”, vertelt Saskia. “In Leiden vond ik het heel moeilijk om het ziekenhuis uit te lopen zonder mijn kind. In Den Haag zit er alleen een lift tussen en kon ik heen en weer in mijn kamerjas. Het was een geruststellende gedachte om het hele gezin onder één dak te hebben. In die periode van zes weken was het elke dag spannend of de situatie van Dean zou verbeteren.”
Alles wordt geregeld
Het gemak waarmee ze er terechtkonden, heeft hen verbaasd. “Alles wordt geregeld en is betaalbaar, dat is echt heel mooi”, vindt Saskia. Rishi, die samen met Dhruv het meest in het Huis was, vond de steun prettig die naasten, vrijwilligers en andere gasten gaven. “Ik besloot het Huis te zien als een vakantieoord. Dhruv kon zijn ei kwijt met het speelgoed. Ritjes op de racefiets waren zijn favoriete bezigheid. Hij vierde zelfs zijn derde verjaardag in het Huis. Een fijne afleiding van het feit dat hij vanwege besmettingsgevaar zijn broertje nog niet mocht zien.”
Storm achterlaten
Nu zijn de ouders terug in Ronald McDonald Huis Den Haag, met twee gezonde zonen. Het moment voor Saskia en Rishi om de periode na Deans geboorte af te sluiten. Ieder op zijn eigen manier. Rishi kon de storm waarin ze verkeerden snel achter zich laten, maar Saskia vroeg zich vaak af waarom dit hun moest overkomen. “Dean betekent ‘dag’ in het Hindoestaans. Na een paar dagen realiseerde ik me: Dean leert ons de dag te plukken. Samen gaan we ervoor.”
