Het Huis maakt de donkere dagen een stuk lichter

Toen Charlotte twintig weken zwanger was van de tweeling Isabelle en Ezra, werd er bij Isabelle een ernstige hartafwijking geconstateerd. Bovendien leek het erop dat er slokdarmproblemen waren. Daarom moest Charlotte voor controles naar het AMC in Amsterdam. Tien weken later kreeg ze zwangerschapsvergiftiging en werd ze erg ziek. 

Bij bijna 37 weken kreeg ze het benauwd. Een echo liet zien dat één kindje geen hartslag meer had. De tweeling moest met spoed gehaald worden. “Ons zoontje Ezra had door mijn toestand een slechte start en ging direct naar de verpleegafdeling in Amsterdam. Isabelle werd met gillende sirenes en politie-begeleiding naar Leiden vervoerd. Pas twee weken later kon ik haar eindelijk vasthouden. Silvano ging met haar mee en Ezra en ik bleven in Amsterdam.”

Band voor het leven

Lange tijd verbleef het gezin in Ronald McDonald Huis Leiden, van september tot en met maart. “December is altijd een maand van warmte en samen zijn. Dat misten we toen enorm. Sinterklaas vierden we met onze familie in het Huis. Met al onze zorgen en verdriet wilden we Kerstmis dat jaar aan ons voorbij laten gaan.” 

Tegelijk met Charlotte en Silvano verbleven ook Martine en Jitze uit Friesland een halfjaar in Ronald McDonald Huis Leiden. Charlotte: “Het is zo intens geweest wat we hebben meegemaakt, dat schept een band voor het leven. We hebben een heel hechte vriendschap opgebouwd. Martine en Jitze mochten dat jaar vlak voor de kerstdagen naar huis. Heel fijn voor ze natuurlijk, maar ik had het daar moeilijk mee. Tijdens het eten stond er die kerstavond voor ieder ziek kind een lichtje op tafel, een prachtig symbool. Ieder jaar met Kerstmis zijn mijn gedachten bij de gezinnen in het Huis en bij de kinderen in het ziekenhuis. Van harte hoop ik voor hen op warme momenten.”

‘Op kerstavond stond er voor ieder ziek kind een lichtje op tafel, een prachtig symbool’

Oudejaarsnacht op heliplatform

“Dat jaar stonden we met oudejaarsavond op het heliplatform van het ziekenhuis. Ook zo’n bijzonder en dubbel moment. We hadden prachtig uitzicht en zagen overal vuurwerk. Rondom ons ging het gewone leven door. Best pittig als je drie maanden daarvoor twee baby’s hebt gekregen van wie er eentje doodziek is.” 

Inmiddels is de tweeling zes jaar en hebben ze een zusje, Julia van drie jaar. Deze zomer vond bij Isabelle de grote openhartoperatie plaats. “Daar zagen we als een berg tegen op, maar het is goed verlopen. Wij verbleven toen weer in Huis Leiden, Ezra en Julia logeerden bij mijn ouders. In de weekenden sliepen we als gezin in het Huis. Superfijn. Toen Julia jarig was, sliepen onze andere kids een nachtje extra bij ons, zodat we haar derde verjaardag met elkaar konden vieren. Er werd gezongen, haar stoel was versierd en ze kreeg een klein cadeautje.” “Isabelle is een vrolijk, spontaan en blij kind. Samen zijn, vinden we enorm belangrijk. Ik merk ook dat de kinderen dat fijn vinden. We doen regelmatig iets leuks en dat hoeft echt niet groots te zijn. Met elkaar een filmpje kijken, boekje lezen, wat lekkers bakken of een spelletje doen is genoeg."