Hanne valt na haar geboorte alleen maar af
Normaal groeien baby’s snel, maar Hanne – dochter van Krystle en Dennis – valt alleen maar af. Dat is niet goed, dus er moet snel worden ingegrepen. Terwijl Hanne in het Erasmus MC Sophia medische zorg krijgt, vinden haar ouders en zusje een veilige haven in Ronald McDonald Huis Sophia Rotterdam.
“Yfke, onze andere dochter, is te vroeg geboren”, zegt Krystle. “Met Hanne dacht ik nu een normale kraamtijd te hebben. Niet dus.” De dag na haar geboorte is Hanne 10 procent lichter. Ze blijkt een duodenumatresie te hebben, een afsluiting van de dunne darm waardoor ze geen voedsel kan opnemen. “We zijn eerst naar het Amphia Ziekenhuis in Breda verwezen; daar kreeg Hanne een infuus. Vervolgens ging ze met de ambulance naar Rotterdam, waar de operatie zou plaatsvinden.”
Grote handen
Drie dagen na haar geboorte wordt Hanne geopereerd. “Dan leg je je kleine meisje op zo’n grote operatietafel”, vertelt Krystle. “Dat is toch een gek gezicht: al die grote artsenhanden bij zo’n klein mensje.” Dennis: “Geweldig dat zo’n operatie mogelijk is, natuurlijk. Nog niet zo heel lang geleden zou Hanne er niet meer zijn geweest, daar moet je niet aan denken.” Krystle verblijft die eerste nachten in het kraamhotel in Rotterdam – “Nog helemaal vol adrenaline”, zoals ze dat zelf uitdrukt.
Feestje in de vakantie
Hannes herstel na de operatie wordt geschat op acht tot twaalf weken. Dennis: “Ik ben gewoon gaan bellen met het Ronald McDonald Huis. Eigenlijk wonen we iets te dichtbij, maar er staat zo vaak file, dan doe je er uren over.” Ze kunnen er gelukkig terecht en ook dochter Yfke logeert vaak in het Huis. Meestal is dat een feestje, zoals in de vakantie. “We gingen vaak naar de skate- en stepbaan”, zegt Yfke. “Dat vond ik leuk. Met Halloween was het in het Huis een beetje eng, maar ook heel leuk.” Verder gaat Dennis geregeld met Yfke naar Miniworld Rotterdam en de Pannenkoekenboot.
Iets terugdoen
Omdat Hanne zo snel vooruitgaat, mag ze uiteindelijk al na drie weken naar huis. “Dat is natuurlijk super”, zegt Krystle. “Al voelden we ons in het Huis vanaf het eerste moment ook thuis. Je steunt elkaar en leeft met elkaar mee, dat betekende echt alles voor ons op dat moment.” De ouders hebben twee fietsen die ze bij de Nationale Postcode Loterij wonnen, met liefde gedoneerd aan het Huis. Dennis: “Ik zag dat ze die goed konden gebruiken. We vonden het fijn dat we zoiets terug konden doen.”