Evi moet vijf keer worden gereanimeerd
Plotseling krijgt de elfjarige Evi intense buikpijn. Het wordt zo heftig dat haar ouders Chris en Cindy met haar naar het ziekenhuis rijden. Tijdens die rit stopt Evi met ademhalen. Chris: “We stopten, ik legde haar op de grond achter de auto en deed wat ik moest doen.” Hij reanimeert haar tot een ambulanceverpleegkundige het overneemt. In het ziekenhuis wordt ze nog eens vier keer gereanimeerd.
Achteraf blijkt dat slechts één procent overleeft wat Evi heeft: een hartstilstand als gevolg van een volvulus. Hierbij draait een gedeelte van de darm om zichzelf heen, waardoor de bloedtoevoer stopt en de darm afsterft. Evi verblijft drie weken op de IC, waarvan ze de eerste zes dagen in slaap wordt gehouden. Cindy: “Die eerste weken waren afschuwelijk.”
Na twee nachten nemen haar ouders hun intrek in Ronald McDonald Huis Nijmegen. Cindy: “In het Huis ben je even uit de ziekenhuissfeer. En je voelt de liefde en warmte van de mensen en vrijwilligers om je heen.” Chris: “Je wilt het liefst in het ziekenhuis zijn, maar je moet ook bijslapen. Dan is het fijn dat je maar vijf minuten van Evi vandaan bent.”
Weer leren lopen
Evi verhuist naar de kinderafdeling om verder te revalideren. Evi: “Die eerste dag was een feestje. Ik was eindelijk niet misselijk en mocht mijn haar weer wassen. De verpleegsters deden dat met carnavalsmuziek aan, iedereen was aan het lachen en dansen, zelfs ik in mijn bed.”
Maar het herstel verloopt moeizaam. “Alles wat ik deed, al was het maar rechtop zitten, was erg vermoeiend. Ik moest opnieuw leren lopen. Dat was zo raar, in mijn hoofd kon ik het nog, maar mijn lijf lukte het niet meer. Ik vond het moeilijk om te geloven dat ik weer zou lopen en voetballen. Met leuke dingen probeerden de mensen om mij heen mij op te peppen. Zoals met een bezoek van onze hond en later een bekende acteur.”
Als thuis
Broer Milan (17) blijft bij zijn tante en komt op bezoek in het Huis. “Dat was fijn, want ik miste mijn ouders en zusje. Ik heb er niet geslapen, maar deed er wel spelletjes en at bijvoorbeeld mee.” Evi eet zelf ook vier keer mee in het Huis. “Dan kookte mijn vader spaghetti met rode saus, mijn lievelingseten. Dat avondeten in het Huis aan een gewone eettafel voelde weer een beetje als thuis aan tafel. Het was gezellig.” Tien weken lang verblijven Cindy en Chris in het Huis en Evi in het ziekenhuis. Het gaat nu, ruim twee jaar na de levensbedreigende opname, weer goed met haar. Evi: “Het gebeurde begin januari 2022 en in september was ik weer bij de voetbaltraining.”