Een pittige periode verwerken door het schrijven van liedjes
In een Ronald McDonald Huis verblijven doet niemand natuurlijk voor zijn plezier. Dit gaat altijd gepaard met het feit dat een kindje ernstig ziek is en is opgenomen in het ziekenhuis. Dat heeft een enorme impact op iemands leven en vaak kost het tijd om deze ervaring een plekje te geven. En dat doet iedereen op geheel eigen wijze.
“Precies aan het begin van de uitbraak van het coronavirus, kort na de geboorte van Abel, werden we overgeplaatst naar de NICU van het MUMC”, vertelt Sophie. “Abel is met 32 weken geboren en zijn vooruitgang stagneerde; daarom werd hij overgeplaatst.” Ze verbleef vanaf dat moment, samen met haar partner Wouter, vier onzekere maanden in Ronald McDonald Huis Maastricht.
Niet samen mogen zijn
De periode waarin Sophie en Wouter in het Huis verbleven, is voor hen nog steeds een tijd waar ze niet graag aan terugdenken. “Slapen en eten in het Huis en meteen terug naar het ziekenhuis. Vanwege het eenouderbeleid mochten we 5 weken lang niet eens met ons drietjes samen zijn. Superheftig. Het was echt een pittige tijd. Een keiharde rollercoaster.”
Toch werd het Huis voor Sophie een plek waar ze zich enigszins thuis voelde. “Het viel me meteen op hoe goed alles geregeld was. Ik had geen idee van tevoren en dacht in een soort studentenhuis terecht te komen. Ik was blij verrast dat het zo netjes was. En toen de eerste lockdown ook nog begon, heeft het Huis ons echt supergoed beschermd.”
Bijzondere kinderliedjes
Tijdens het verblijf kon Sophie regelmatig haar verhaal kwijt in het Ronald McDonald Huis. Ook vertelde ze steeds meer over haar muzikale achtergrond. “Wouter en ik waren toen al bezig met het online kinderliedjesplatform Loulou & Lou en zo ontstond de gedachte om in de toekomst iets samen met het Huis te doen.” En zo geschiedde. Sophie maakte met Loulou & Lou een album speciaal voor kinderen in het ziekenhuis en hun ouders. “Het schrijven van de liedjes was een belangrijk onderdeel van mijn verwerkingsproces. Ik kon op deze manier communiceren over een periode waar ik nog niet goed over kon vertellen. En dat maakte het vervolgens makkelijker om alles toch een plekje te geven en erover te gaan praten.”
Hart onder de riem
De liedjes gaan over de tijd die Sophie met haar gezin in het ziekenhuis doorbracht en alles wat ze daar meemaakten. De indrukken en de vele emoties die kwamen en gingen. Sophie: “Ik heb ook geprobeerd de ervaringen en indrukken door de ogen van ons kindje te beschrijven. Een aantal liedjes zijn heel persoonlijk, maar alsnog heel herkenbaar voor veel ouders.”
Het album bestaat uit zes liedjes, bedoeld als een hart onder de riem. Liedjes die de ouders en kinderen steun, kracht en troost kunnen geven. Ze gaan bijvoorbeeld over het verlangen naar normaal en thuis zijn, en de belofte om zodra het kan samen de dag te plukken. Ze gaan over hoe sterk en flexibel kinderen zijn en hoe ze ondanks alle ingrijpende ervaringen de kracht vinden om ertegenaan te gaan en van kleine dingen te genieten. Sophie: “Dit doorzettingsvermogen, de sterke verbintenis tussen kind en ouder, en de onvoorwaardelijke, overweldigende liefde staan centraal in de liedjes. Het is denk ik de gemene deler van alle ouders en kinderen die in het Ronald McDonald Huis terechtkomen."