Een klein gebaar, een groot verschil
Ruben en Janine wisten wat hun te wachten stond na de geboorte van hun zoon Loris: een maandenlang verblijf in Huis Utrecht. Ondanks alle spanning genoten ze daar toch van de feestdagen: “We voelden ons gedragen.”
Help mee en doneer
Al vroeg in de zwangerschap werd duidelijk dat Loris geboren zou worden met een ernstige hartafwijking. “Om ons goed voor te bereiden, namen we alvast een kijkje in het Huis”, vertelt Janine. “Het voelde meteen goed door de fijne sfeer die er hing.” Een week na zijn geboorte moest Loris al onder het mes voor zijn eerste openhartoperatie. “Met een donorklep en een flinke verbouwing wist de chirurg zijn hart gelukkig te repareren tot een functioneel hart.”
Klein groots gebaar
Loris’ herstel duurde lang door allerlei medische complicaties, een heftige tijd voor Ruben en Janine. “Het Huis was een plek om na een lange dag vol zorgen weer even tot onszelf te komen. Met vrijwilligers die altijd op de achtergrond aanwezig zijn voor als je ze nodig hebt. We voelden ons er echt thuis, net als ons oudste zoontje Renze. We vierden ‘gewoon’ samen Sinterklaas in het Huis en Sint kwam zelfs langs bij Loris op de IC. Voor onze slaapkamerdeur vonden we een chocoladeletter. Zo’n klein gebaar maakt zo’n groot verschil op je dag, dat je weet dat mensen aan je denken.”
'Dit jaar vieren we de feestdagen thuis, maar het warme gevoel van die periode in het Huis blijft ons altijd bij.'
Ontspannen aanschuiven
Twee dagen voor kerst kregen Janine en Ruben het allermooiste kerstcadeau: Loris mocht van de IC af. Ontspannen en opgelucht schoven ze op kerstavond mooi gekleed met hun ouders aan voor een heerlijk kerstdiner vol culinaire hoogstandjes. “We hoefden helemaal niks te doen; zo bijzonder dat de mensen van de 240 Dienstencompagnie dat voor ons deden. We voelden ons heel dankbaar dat we daar mochten zijn, dicht bij onze zoon, en dat het zo goed ging met hem.”
Scrabble en champagne
Een week later was het Huis op oudejaarsavond in dichte mist gehuld. “We speelden scrabble met Wieteke van het management van het Huis, supergezellig. Rond twaalf uur stonden Ruben en ik stil bij het afgelopen zware maar mooie jaar. Wat waren we dankbaar voor ons kindje dat we mochten krijgen en houden. Met champagne proostten we vol hoop en wensen op het nieuwe jaar. Op 9 januari kwam onze wens al uit: Loris mocht mee naar huis. Ondertussen zijn we twee hartoperaties verder en gaat het goed met Loris. Dit jaar vieren we de feestdagen thuis, maar het warme gevoel van die periode in het Huis blijft ons altijd bij.”