Een eenzame kerst ver van huis
ver weg van je man, kinderen en familie
Van vorig jaar september tot maart dit jaar verbleven de ouders van Jannet (nu 19) in Ronald McDonald Huis Middenwest-Brabant. Zes maanden lang was dit Huis hun thuis, omdat op en neer reizen vanaf hun woonplaats in Friesland simpelweg geen doen was. Moeder Ellen blikt terug op deze zware en emotionele periode.
Op 10 juli 2019 raakt Jannet met haar auto van de weg en klapt ze – een stuk verder in een weiland – tegen een betonnen dam. In het ziekenhuis vecht ze voor haar leven en wordt duidelijk dat ze ernstig hersenletsel heeft opgelopen.
Verminderd bewustzijn
Twee maanden later start Jannet bij Libra Revalidatie & Audiologie in Tilburg met Vroege Intensieve Neurorevalidatie (VIN), een therapie voor mensen met een verminderd bewustzijn na ernstig hersenletsel. Haar moeder Ellen woont zes maanden lang in Ronald McDonald Huis Middenwest-Brabant, dicht bij Jannet in het naastgelegen revalidatiecentrum. Vader Tsjerk komt zo vaak als hij kan vanuit Friesland naar Tilburg. Ook om af te wisselen met Ellen, zodat zij even naar hun twee andere dochters thuis kan.
Eenzaam met kerst
Ook met kerst verblijft Ellen in het Huis. “Ik herinner me nauwelijks nog iets van de kerstdagen. Ik zat zo vol in mijn hoofd, leefde zo in mijn bubbel. Wel weet ik dat er een warme sfeer hing. Er werd altijd iets lekkers gebakken, of er stond wat voor de gasten klaar als we ’s avonds terugkwamen uit het revalidatiecentrum. Het gevoel van eenzaamheid was er ook. Zo ver van huis, zo ver van je familie, dat voel je met kerst des te meer. Tweede kerstdag hebben we met het hele gezin samen in het Huis doorgebracht. Lekker huiselijk, heerlijk met elkaar op de bank gezeten, gekookt en gegeten en vooral: genoten van het samenzijn.” Op oudjaarsavond is Ellen helemaal alleen in het Huis. “Toen ik terugkwam van Jannet zaten twee vrijwilligers klaar met een borrelplankje en champagne. Dat was zo ontzettend lief en fijn.”
Niet opgeven
In Jannets toestand zit helaas nog weinig vooruitgang. Na het lange revalidatietraject in Tilburg verblijft ze nu in een revalidatiecentrum in Dordrecht. Hier, nog steeds ver van huis, wijkt Ellen niet van haar dochters zijde. “We geven de hoop niet op en gaan ervan uit dat Jannet weer ‘bewust’ wordt en uiteindelijk kan revalideren bij ons in de buurt. We weten dat er zoveel meer in zit, maar Jannet komt er nog niet uit. Daar zetten we ons met z’n allen voor in.”
Vertroetelen
Over een aantal maanden komt Jannet weer thuis wonen. Ellen: “Het gezinsleven wordt nooit meer zoals het was, omdat Jannet 24 uur per dag zorg en aandacht nodig heeft. Samen met alle lieve mensen om ons heen gaan we haar vertroetelen en proberen we het normale leven weer zo goed als het kan op te pakken. Mijn wereldje wordt dan in elk geval weer een stukje groter. De afgelopen tijd heb ik leren genieten van de kleine dingen: een lolletje met de andere ouders, gezellig samen pizza eten. Tsjerk en ik zijn gelukkig een sterk team, maar bij elkaar zijn kan nu gewoonweg niet. En we kijken niet meer vooruit, sinds het ongeluk. We leven bij de dag. Maar deze kerst komt Jannet mee naar huis en vieren we het als gezin samen.”