Altijd met z'n allen

De eerste keer is kort na de geboorte van Kayden. Tijdens de zwangerschap is bij de 20-wekenecho een afwijking te zien aan zijn hartje. Daarom bevalt Iris in het ziekenhuis. Als ze na twee weken naar huis mogen, wordt Kayden plotseling grauw: hij is gestopt met ademen.

Te ziek voor operatie

Halsoverkop wordt hij in de ambulance naar het UMC Groningen gebracht. De bloedtoevoer naar de longen is niet in orde en Kayden moet met spoed geopereerd worden. Zijn overlevingskansen zijn klein, omdat hij eigenlijk te ziek is voor de operatie. Iris: “Maar het was voor hem de enige mogelijkheid om het überhaupt te redden.” Wonder boven wonder overleeft Kayden de ingreep. Maar de hartafwijking is zo ernstig en complex dat hij in de jaren erna nog twee openhartoperaties moet ondergaan. Ook tussendoor volgen opnames vanwege aanverwante aandoeningen, ingrepen en controles.

Rommelig en gezellig

Vrijwel altijd logeert het gezin in Ronald McDonald Huis Groningen. Charity: “Alles is leuk en fijn in het Ronald McDonald Huis. Het is als een soort luxe hotel. Ik kan me altijd ergens op een rustig plekje terugtrekken om bijvoorbeeld even huiswerk te maken. We vinden het trappenhuis ook heel mooi.” Brandon: “We slapen hier altijd met z’n allen op één kamer. Dat is best rommelig, maar ook heel gezellig. We gingen een keer een slaapfeestje houden met het hele gezin: alle bedden tegen elkaar aan en lekker een film kijken.”

Jaxx noemt het Ronald McDonald Huis ‘het lifthuis’: “Omdat er een grote lift is waar ik altijd in mag.” Brandon: “Het is ook heel fijn dat de supermarkt dichtbij is. En de wifi is ook heel goed, beter dan op de camping.” Charity: “We missen onze hond, twee katten en een konijn wel altijd heel erg. Gelukkig wordt daar door vrienden en familie goed op gepast.”

Onzekere toekomst

Jelle beaamt dat het voor de kinderen echt een uitje is om in het Huis te zijn. “En wij zijn zelf ook superblij met het Huis, aangezien we 150 kilometer van Groningen vandaan wonen.” Hoe de toekomst van Kayden eruitziet, is nu nog onzeker. Iris: “Zijn levensverwachting is laag, maar we houden hoop en vertrouwen in de wetenschap en de techniek.”