Ze moeten zich niet alleen voelen
en altijd kunnen terugvallen op oma
Op 18 maart 2022 werd de kleine Beau vanuit het ziekenhuis in Venlo met spoed overgebracht naar het Maastricht UMC+. Beau kampte met een hevige longontsteking, die in Venlo niet behandeld kon worden. Het begin van een flinke rollercoaster voor mama Juulke en oma Helmy. Dat oma erbij was, was voor Juulke én Beau superbelangrijk.
Nadat Beau was opgenomen, verbleef Juulke een paar dagen in het ziekenhuis. Voor Helmy was een kamer beschikbaar in Ronald McDonald Huis Maastricht. “Ik werd daar super ontvangen – ik kan beter zeggen: opgevangen – door een vrijwilliger. Er werd geluisterd, ik kon mijn verhaal van de laatste vreselijke uren gelijk kwijt.” Voor Juulke was het waardevol dat haar moeder alvast in het Huis kon verblijven. “Ze zorgde ervoor dat ik eten kreeg, en haar dichtbij hebben, gaf steun. Geen idee hoe ik die dagen anders, als alleenstaande moeder, was doorgekomen.”
Samen zijn
Moeder en dochter vonden het fijn in het Huis. Zeker omdat Beau op een gegeven moment alleen in haar ziekenhuisbed hoefde te zijn wanneer ze ’s middags en ’s nachts sliep. Helmy: “Het Huis was ons thuis. Als oma vond ik het, ondanks alle pijn en stress, een heerlijke plek om bij te komen. Rust vond ik heel belangrijk, ook voor mijn dochter, die zich daar even kon terugtrekken. En dan was ik natuurlijk bij Beau.” Juulke: “Ondanks ieders verhaal kon het af en toe toch leuk en gezellig zijn. Daarbij was er op veel momenten even een beetje extra aandacht. Maar het mooiste was dat Beau veel in het Huis kon zijn.” ’s Avonds waren Helmy en Juulke samen en konden ze hun verhalen en verdriet aan elkaar kwijt. Of ze zaten in de woonkamer te kletsen met andere ouders, grootouders en vrijwilligers. Helmy: “We hebben mooie, lieve, prachtige mensen leren kennen. Vrienden voor het leven gemaakt. Heel belangrijk, zeker voor mijn dochter, om je verhalen kwijt te kunnen.”
'Als oma vond ik het Huis, ondanks alle pijn en stress, een heerlijke plek om bij te komen'
Een ander Huis
Beau bleef ’s nachts een probleem houden met haar zuurstofopname. De artsen hadden geen idee waar dat vandaan kwam. Juulke: “In eerste instantie werd ons gezegd dat we pas naar huis mochten wanneer ze wisten wat er aan de hand was. Dat veranderde later in kijken hoe we op een veilige manier naar huis konden.” Juulkes huis bleek echter niet veilig genoeg voor het zuurstofgebruik en het gezin moest op zoek naar een nieuwe woning.
In de tussentijd verbleef Beau bij zorggroep Adelante in Valkenburg en kregen mama en oma een gastenkamer bij de Kindervallei, vakantiehuis van het Ronald McDonald Kinderfonds. Juulke: “Er werd een oorzaak gevonden voor Beaus ademhalingsprobleem. Ze had een hersentumor, waaraan ze op 30 juni werd geopereerd. Uiteindelijk zijn we na net geen zeven maanden van huis, verhuisd naar ons nieuwe huis en checkten we uit bij de Kindervallei.”
Het belangrijkste van Ronald McDonald Huis Maastricht en de Kindervallei was dat Juulke altijd bij Beau in de buurt was. Én dat Helmy er ook bij kon zijn om haar te ondersteunen. Dat deed Helmy graag. “Mijn dochter is een alleenstaande mama, en oma is er altijd bij. Je kunt dit niet allemaal alleen dragen. Ik vind het heel belangrijk dat ze niet alleen zijn en altijd kunnen terugvallen op mij.”